News

 Statistics

Number of Journals52
Number of Issues2,120
Number of Articles21,946
Article View93,926,007
PDF Download28,525,648
Nazari, V., Gholami, M., Amininejad, G., Mozafari, H. (2024). Determinants of Management Approach to Sustainable Branding of Coastal Tourism Destinations (Case Study: Bushehr Port). , 22(1), 121-151. doi: 10.22067/jgrd.2023.83170.1297
Valiollah Nazari; Mohammad Gholami; Gholamreza Amininejad; Hossein Mozafari. "Determinants of Management Approach to Sustainable Branding of Coastal Tourism Destinations (Case Study: Bushehr Port)". , 22, 1, 2024, 121-151. doi: 10.22067/jgrd.2023.83170.1297
Nazari, V., Gholami, M., Amininejad, G., Mozafari, H. (2024). 'Determinants of Management Approach to Sustainable Branding of Coastal Tourism Destinations (Case Study: Bushehr Port)', , 22(1), pp. 121-151. doi: 10.22067/jgrd.2023.83170.1297
Nazari, V., Gholami, M., Amininejad, G., Mozafari, H. Determinants of Management Approach to Sustainable Branding of Coastal Tourism Destinations (Case Study: Bushehr Port). , 2024; 22(1): 121-151. doi: 10.22067/jgrd.2023.83170.1297

Determinants of Management Approach to Sustainable Branding of Coastal Tourism Destinations (Case Study: Bushehr Port)

جغرافیاوتوسعه ناحیه ای
Article 5, Volume 22, Issue 1 - Serial Number 46, March 2024, Pages 121-151    PDF (1.04 M)
Document Type: Research-Case Study
DOI: 10.22067/jgrd.2023.83170.1297
Authors
Valiollah Nazari* 1; Mohammad Gholami2; Gholamreza Amininejad2; Hossein Mozafari3
1Assistant Professor, Geography Education Department, Farhangian University, Tehran, Iran
2Assistant Professor of Geography, Payam Noor University, Tehran, Iran
3MA in Geography and Urban Planning, Payam Noor University, Tehran, Iran
Abstract
Coastal cities have huge potentials for tourism, which can help improve conditions for tourism. Therefore, branding for urban tourism destinations is of vital importance. These destinations attempt to gain wider support in social, environmental, and management domains, and to determine the branding management strategies of destination for the development of tourism in their region. This calls for identifying factors invovled in determining the optimal management approach. Therefore, this research was conducted to determine the sustainable branding management approach to coastal tourism destinations by exploring their determinatns in Bushehr port using a descriptive-analytical and mixed method approach. The statistical population consisted of 60 managers and experts and the tested sustainable brand indicators were used for the study. Also, in this paper, the resource-based approach in sustainable branding of Bushehr port is defined as a set of assets and potenteials used to identify and address existing threats and opportunities. The research findings confirm the determinants of the tourism brand management approach in Bushehr port based on awareness-raising, understanding, loyalty, advantage, identity, and economic and strategic quality of brand together with the "value", "rarity", "inimitability", "irreplaceability" and " "internal capacities" factors. Moreover, given the tendency of local people and the government for the economic development of Bushehr province, especially Bushehr port, and the quantitative and qualitative research conducted in this city, it seems that Bushehr port has capacities for participatory, development-oriented and community-oriented management. Therefore, informed by the results of this research, the optimal management approach for this area will be the one driven by resource, cooperation and community.
 
 
Keywords
Branding; Bushehr; Tourism; City; Sustainable developm
References
  1. ایمانی خوشخو، م.، و ایوبی یزدی، ح. (۱۳۸۹). عوامل مؤثر بر ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری شهر یزد. فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، 5(13)، ۱۳۷-۱۱۳.
  2. تاج‌زاده نمین، ا.، و اسمعیل مشرفی، ف. (۱۳۹۲). اولویت‌بندی مؤلفه‌های ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری از دیدگاه گردشگران داخلى. فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، 8( ۲۴)، 58-35.
  3. جلالیان، س. ا.، سعیدی م.، و ویسیان، م. (1398). تحلیل ارزش ویژه ی برند مقصد گردشگری شهری (مطالعه موردی: شهر مریوان). مجله پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 7(2)، 248-233.
  4. خادمی، م.، امیرخانی، ف.، و فتحی، ه. (1397). سنجش ارزش ویژه برند مکان و تأثیر آن بر دلبستگی شهروندان؛ تحلیل نقش میانجی رضایت از مکان. مدیریت بازاریابی، 13(38)، 63-47.
  5. خاکی، غ. (۱۳۹۰). روش تحقیق با رویکردی به پایان‌نامه‌نویسی. تهران: انتشارات بازتاب.
  6. دهدشتی شاهرخ، ز.، تقوی فرد، م.، و رستمی، ن. (۱۳۸۹). مدلی برای سنجش تأثیر قابلیت اعتماد برند بانک‌ها بر تعهد وفاداری مشتریان. فصلنامه علوم مدیریت ایران، ۵(۲۰)، 89–
  7. 7 .ربانی، ر.، جلالی، م.، و مهرمنش، ح. (1399). تبیین الگوی راهبردی برندسازی شهری در صنعت گردشگری. مطالعات مدیریت راهبردی، 11(42)، 188-171.
  8. ضرغام بروجنی، ح.، و بارزانی، ه. (1392). آسیب‌شناسی برند گردشگری در ایران. فصلنامه تحقیقات بازاریابی نوین، 3(1)، 80-63.
  9. کرباسی‌ور، ع.، و یاردل، س. (۱۳۸۸). ارزیابی ارزش ویژه نام و نشان تجاری و عوامل مؤثر بر آن از دیدگاه مصرف‌کننده (ارائه الگوی تحلیلی). فصلنامه مدیریت، 8(21)، 28-14.
  10. کروبی، م.، یاوری گهر، ف.، محمودزاده، س. م.، و محمدیان محمودجیق، ن. (1400) .واکاوی برندسازی و مدیریت برند گردشگری ایران در اسناد پایه و فرادستی ج. ا. ایران. مطالعات مدیریت گردشگری، 16(56)، 82-45.
  11. مسگری، م. ا. (۱۳۹۲).بررسی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر ارزش ویژه برند گردشگری استان آذربایجان غربی با استفاده از تکنیک MADM (پایان‌نامه کارشناسی ارشد منتشرنشده). دانشگاه پیام‌نور کرج، ایران.
  12. نساجی کامرانی، م.، کریمی، ا.، محمودی میمند، م.، و درویش، ح. (1396). تبیین مدل عوامل مؤثر بر ارتقای برند گردشگری جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مدیریت سازمان‌های دولتی، 5(4)، 106-95.
 

  1. Clarke, J. (2000). Tourism brands: An exploratory study of the brand's box model. Journal of Vacation Marketing, 6(4), 329-345.
  2. Herstein, R., & Jaffe Eugene, D. (2008). Sports hospitality as a business strategy. Journal of Business Strategy, 29(6), 336-343.
  3. Hsueh, W. C., Jie Ling, G., I-Yin, Y., & Kuo-Ping, H. (2017). Building brand equity through industrial tourism: Asia Pacific Management Review, 22(2), 70-79.
  4. Kyung Hoon, K., Kim, Kang, S., Kim, J. H, & Suk Hou, K. (2008). Brand equity in hospital marketing. Journal of Business Research, 61, 75-82.
  5. Morgan, N., & Pritchard, A. (2004). Meeting the destination branding challeng. In Morgan, A. Pritchard, A., R Pride, R. (Eds.), Destination branding: Creating the unique destination proposition (pp. 59078). Oxford: Butterworth-Heinemann.
  6. Murphy, P., Pritchard, M. P., & Smith, B (2000). The distinction product and its impact on traveler perceptions. Tourism Management, 21, 43-52.
  7. Pike, S. (2004). Destination marketing organizations. The Netherlands, USA & UK: Elsevier Ltd.
  8. Pike, S. (2008). Destination Marketing: An integrated marketing communication approach. MA, USA: Butterworth-Heinemann.
  9. Rabani, R., Jalali Seyyed, M., & Mehrmanesh, H. (2020). Explanation the strategic pattern of urban branding in the tourism industry,Journal of Strategic Management Studies, 11(42), 171-188.
  10. Zaslavskaya, T. V. A. Y., & Smolenskaya, E. (2019). City branding: Features of urban image design. In IOP Conference Series: Materials Science and Engineering. Purpose-led Publishing
  11. UNWTO. (2009). Handbook on tourism destination branding. Spain: The World Tourism.
  12. UNWTO. (2018). Tourism highlights. Spain: United Nations World Tourism Organization.
  13. Veríssimo, J. M. C., Tiago, M. T. B., Tiago, F. G., & Jardim, J. S. (2017). Tourism destination brand dimensions: An exploratory approach. Tourism & Management Studies, 13(4), 1-8.
 

 

 

 

 

 

Statistics
Article View: 884
PDF Download: 326


Journal Management System. Powered by Sinaweb