India's Strategy to Mitigate China's Growing Threats in South Asia

جغرافیاوتوسعه ناحیه ای

Article 6, Volume 22, Issue 1 - Serial Number 46, March 2024, Pages 153-186   

Document Type: Research

DOI: 10.22067/jgrd.2023.82103.1272

Author

Hamid Dorj^*

PhD Candidate in International Relationships, Guilan University, Rasht, Iran

Abstract

In recent years, China has been increasingly seeking to increase its economic and military power. Beijing has also begun to expand its relations with Islamabad, which is deemed as a strategic threat by India. In this regard, India has forge a strategic alliance with the United States as a leverage to mount pressure on China and undermine its power while highlighting its regional isolation. Thus, the main research question raise here is, “What strategy does India adopt to mitigate China's growing threats in South Asia?” The research hypothesis is that in the wake of long-term border disputes and conflicts with China, India always feels threatened by this country's prowess, the modernization of its army, and Beijing's cooperation with Islamabad, as Delhi's most important rival and enemy in South Asia. Therefore, by forging a strategic alliance with Washington, Delhi is taking steps toward neutralizing China's growing power and ultimately controlling and isolating this country in the region, which can help balance the regional power of India with China in South Asia. The findings suggest that India is concerned about the growing economic and military power of China and the expansion of this country's cooperation with Pakistan and its transformation into a dominant Asian power. Hence, to avoid being surrounded by China and Pakistan in the region, Delhi attempts to expand its relations with Washington. These measures are part of India's strategy to ensure deterrence against the China-Pakistan axis and alleviate its concerns in South Asia. A qualitative research method has been used for data analysis in this research.
 
 

Keywords

China; India; America; South Asia; Threat Balance

References

1. آسمانی، ح. (1401). دیپلماسی نظامی و سیاست خارجی چین، پژوهشنامه ایرانی سیاست بین‌الملل، 11(21)، 25-1.
2. اختیاری­امیری، ر.، و شفقت­نیاآباد، ج. (1402). سیاست هند در قبال ابتکار یک کمربند-یک راه. پژوهشنامه ایرانی سیاست بین­الملل، 11(22)، 31-5.
3. اخوان‌کاظمی، م.، رستی، ف.، و شاهملکی، ح. (1396). تحلیل رابطه اسرائیل و کردستان عراق و پیامدهای امنیتی آن برای جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه جستارهای سیاسی معاصر، 8(4)، 1-26.
4. ارغوانی‌پیرسلامی، ف.، و پیرانخو، س. (1396). چالش‌های هویتی قدرت نوظهور چین. فصلنامه سیاست جهانی، 6(3)، 102-65.
5. اندیشکده جریان. (1400). ابتکار کمربند و راه. بازیابی در 11 تیر 1400 از https://jaraian.com/1400/belt-and-road-initiative/
6. بدیعی‌ازنداهی، م.، زارعی، ب.، و برزگرزاده‌زرندی، م. (1401 الف). تأثیر رقابت ژئوپلیتیک هند و چین بر چگونگی امنیت منطقة جنوب آسیا با تأکید بر مداخله‌گری آمریکا. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 54(1)، 389-375.
7. بدیعی‌ازنداهی، م.، زارعی، ب.، و برزگرزاده‌زرندی، م. (1401 ب). تأثیرگذاری ژئوپلیتیک انرژی بر تأمین امنیت منطقه­ای جنوب آسیا با تأکید بر نقش هند و چین در قرن 21. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 54(4)،1561-1545.
8. تقی‌زاده انصاری، م. (1395). چین از ثروت به توسعه­طلبی دریایی. فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 1(22)، 185-163.
9. تقی‌زاده انصاری، م.، و باقرنیا، ن. (1400). ماهیت رقابت هند و چین در حوزه جنوب آسیا». فصلنامه مطالعات شبه‌قاره، 13(41)، 26-9.
10. چگنی‌زاده، غ. م.، و رضوی، ح. (1401). ابتکار کمربند-راه و آثار راهبردی آن بر مناسبات هند و چین (2022-2013). فصلنامه روابط خارجی، 14(2)، 32-1.
11. خبرگزاری مهر. (1397). بندر گوادر پاکستان، شمشیری دو لبه در برابر ایران. بازیابی در 3 اردیبهشت 1397 از https://www.mehrnews.com/news/4271251/
12. خبرگزاری جمهوری اسلامی. (1396). هند به دنبال تقویت نقش خود در سارک/ اجرای قرارداد حمل و نقل با نپال و بنگلادش. بازیابی در 29 آذر 1396 از https://www.irna.ir/news/82769794/
13. درج، ح.، و بصیری، م. ع. (1400). تأثیر رقابت منطقه‌ای آمریکا و چین بر معادلات و نظم منطقه‌ای در شرق آسیا. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 53(1)، 264-243.
14. ربیعی، ح.، نقدی، ج.، و نجفی، س. (1396). بحران سوریه و امنیت ملی ایران از دیدگاه نظریه موازنه تهدید. فصلنامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی، 9(30)، 88-61
15. روشن، ا.، و فرجی، م. ر. (1396). روابط هند و چین. فصلنامه روابط خارجی، 9(2)، 258-223
16. زارعی، ب.، و موسوی­شهیدی، س. م. (1399). همکاری‌های ژئواکونومیکی و رقابت‌های ژئوپلیتیکی چین و آمریکا در منطقة آسیا-پاسیفیک در قرن بیست‌ویکم. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 52(3)، 1130-1103.
17. سینائی، و.، و دانش، ا. (1400). اقتدارگرایی یا دموکراسی؛ ساختار دولت و توسعه اقتصادی در چین و هند. پژوهش‌نامه ایرانی سیاست بین‌الملل، 9(2)، 126-97.
18. کریمی، م. (1401). کنشگری امنیتی چین و هند در منطقه جنوب آسیا. فصلنامه سیاست جهانی، 11(41)، 153-125.
19. محروق، ف. (1396). واکاوی اهمی نقش و جایگاه پاکستان و ایران در معادلات استراتژیک چین. فصلنامه روابط خارجی، 9(3)، 98-71.
20. محروق، ف.، و حاجی‌کریم جباری، م. ر. (1397). مدل توسعه چین. فصلنامه سیاست، 5(17)، 103-87.
21. مدرس، م. و.، و صفی‌نژاد، ا. (1398). نقش ناسیونالیسم اقتصادی در استمرار روند اصلاحات در اقتصاد سیاسی چین (2017-1976). فصلنامه سیاست جهانی، 8(30)، 30-7.
22. وثوقی، س. رستمی، ا. ح.، و یزدانی، ع. (1397). تأثیر قدرت‌یابی چین بر روابط و رقابت با آمریکا. فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 8(30)، 38-7.
23. هادیان‌جزئی، ن.، و بازوند، م. (1400). رشد چین و سیاست خارجی آمریکا و هند در قبال یکدیگر از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹. فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل، 14(54)، 174-149.
24. هدایتی‌شهیدانی، م.، و رمضانپور شلمانی، ج. (1398). رویکرد ایالات متحده نسبت به استمرار توسعه اقتصادی نظامی- چین (مطالعه موردی دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ). فصلنامه مطالعات بین‌المللی، 16(62)، 91-71.
25. هدایتی‌شهیدانی، م.، پاک‌زاد، ف.، و پاک‌زاد، ز. (1397). عوامل همگرایی و واگرایی در روابط اقتصادی سیاسی، هند- چین (2015-2001). فصلنامه راهبرد سیاسی، 2(6)، 53-29.
26. همیانی، م. (1401). تحول در سیاست خارجی هند: از سیاست عدم تعهد تا چندهم‌سویی. فصلنامه سیاست خارجی، 36(141)، 88-55.

 

27. Ali, M. (2020). China’s Belt and Road Initiative in South Asia and beyond: Apprehensions, Risks and Opportunities. IPRI Journal, 12(16), 26-52
28. Ali Khan, Z., & Ahmad, S. (2015(. New Trends in Sino-Pak Defence and Strategic Relations since 9/11: Indian Concern. Journal of South Asian Studies, 30(2), 247–263
29. Annual Report to Congress. (2017). Military and Security Developments Involving the People’s Republic of China. Office of the Secretary of Defense.
30. Bhatty, A. (2003). China and South Asia. Journal of Strategic Studies, 23(1), 90-122.
31. Chatterjee Miller, M. (2022). China and the Belt and Road Initiative in South Asia. Council on Foreign Relations, (41), 1-38
32. Chhabra, T., Doshi, R., Hass, R., & Kimball, E. (2021). Global China: Assessing China's Growing Role in the World. Brookings Institution Press.
33. Cronin, P. M. (2016). Power and Order in the South China Sea. Center for a New American Security.
34. Freeman, C. P. (2018). Chinas' reginalism foreign policy and China-India relations in Asia South. Journal of Contemporary Politics, 21(4), 81-97
35. Garamore, J. (2010). Flournoy Notes India’s Growing Role as Security Partner. American Forces Press Service, Retrieved from https://www.defense.gov/news/ ewsarticle.aspx?id=59868      
36. Garnaut, R., Song, L., & Fang, C. (2018). China's 40 Years of Reform and Development: 1978–2018. Press The Australian National University.
37. Ghemawat, P., & Hout, T. (2016). Can China's Companies Conquer the World: The Overlooked Importance of Corporate Power. Journal of Foreign Affairs, 95(2), 86-98
38. Hashim, A. (2017). Pakistan in the crosshairs of Trump's Afghan strategy. Retrieved from https://www.aljazeera.com/news/2017/08/pakistan-crosshairs-trump-afghan-strategy-170824052758366.html
39. In, A. (2022). China's Strategic Challenges to India. CLAWS Journal, 15(1), 119-128
40. Lin, J., & Singer, P.W. (2015). China Shows off Its Deadly New Cruise Missiles. Popular Science, Retrieved from http://www.popsci.com/china-shows-its-deadly-new-cruise-missiles
41. Murtazashvili, J. (2022). China’s Activities and Influence in South and Central Asia, United States-China. Economic and Security Review Commission, (26), 519-587.
42. Nazemroaya, M. D., & Halliday, D. J. (2012). The Globalization of NATO. Clarity Press, INC.
43. Pardesi, M. S. (2021). India’s China strategy under Modi continuity in the management of an asymmetric rivalry. Journal of International Politics, 59(1), 44-66.
44. Parepa, L.-A. (2020). The Belt and Road Initiative as continuity in Chinese foreign policy. Journal of Contemporary East Asia Studies, 1(2), 175-201.
45. Parvaiz, A., & Singh, B. (2017). Sino-Pakistan Relationship, Changing South Asian Geopolitics and India's Post Obama Options. Journal of South Asia Research, 37(2), 133-146.
46. Sahgal, A. (2003). China's Search for Power and Its Impact on Korean Journal of Defense Analysis, 15(1), 155-182.
47. Shahid, R., & Sakib, N. (2023). Sino-India Rivalry in South Asia The Politics of Strategic Hedging by the “Non-Nuclear Five. Journal of Indo-Pacific Affairs, 105-122.
48. Shambaugh, D. (2003). Modernizing China’s Military: Progress, Problems, and Prospects. California: University of California Press.
49. Small, A. (2015). The China-Pakistan Axis: Asia's New Geopolitics. Oxford:‌ Oxford University Press.
50. Thi Le, H. N., & Thy Thuong, N. L. (2021). India–China Competition in South Asia Under Prime Minister Narendra Modi’s Administration. The Journal of Indian and Asian Studies, 2(1), 1-26.
51. Wagner, C. (2016). The Role of India and China in South Asia. Journal of Strategic Analysis, 40(4), 307-320.
52. Wang, B., & Hu, D. (2022). The Establishment of Biden Administration’s Iranian Nuclear Policy: Motivation, Content and Prospects. Asian Journal of Middle Eastern and Islamic Studies, 15(4), 433–446.
53. Xavier, C. (2019). Converting Convergence into Cooperation: The United States and India in South Asia. Journal of Asia Policy, 26(1), 19-50
54. Xavier, C., & Jacob, J. (2023). Studying China's Themes, Partners and Tools in South Asia. The Centre for Social and Economic Progress.