Comparing the Position of Power in Nezami and Jami's Leily and Majnoun with ‎Fairclough's Critical Discourse Analysis Approach

زبانشناسی و گویش های خراسان

Article 5, Volume 17, Issue 2 - Serial Number 39, September 2025, Pages 135-105   

Document Type: Original Article

DOI: 10.22067/jlkd.2025.92834.1317

Authors

Zahra Amini Shalamzarri^{* 1}; Sayedeh Maryam Rozatian²

¹PhD Candidate of Persian Language and Literature, University of Isfahan, Isfahan, Iran.

²Professor of Persian Language and Literature, Department of Persian Language and ‎Literature, University of Isfahan, Isfahan, Iran.

Abstract

The social relationships of individuals create unequal power in society. Power is unstable and unequal, and individuals are constantly trying to maintain their power relations. Language is one of the main components that reveals unequal power relations. Analyzing language plays a prominent role in critical discourse analysis, which is an effective theory for analyzing power. Norman Fairclough, a prominent theorist of critical discourse analysis, emphasizes the unequal role of power in social relations. In this study, Nezami and Jami’s Leili and Majnoun were analyzed using Fairclough's three-dimensional model and emphasizing the power component. The influence of Sufism and mysticism prevalent in Jami's social environment leads to a different conclusion and ending. Majnoun connects to divine love and abandons virtual love. Nezami values women's role in society differently and ends love with the name Leila and then Majnoun.

Keywords

Leily and Majnoun; Nezami; Jami; Critical Discourse Analysis; Fairclough

References

امینی شلمزاری، ز.، نصر اصفهانی، م.، روضاتیان، م. (1402 الف). تحلیل گفتمان انتقادی قدرت در خسرو و شیرین نظامی. متن‌پژوهی ادبی. شماره 96. صص 173-201.

امینی شلمزاری، ز.، نصر اصفهانی، م.، روضاتیان، م. (1402 ب). تضاد و تناقض در احوال عاشق و معشوق بر اساس رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف. زبانشناسی و گویش‌های خراسان. شماره 1. صص 161-196.

براون، الف. (1335). تاریخ ادبیات ایران. ترجمه غلامحسین صدری افشار. جلد دوم از فردوسی تا سعدی. مروارید.

پرگاری، ص.، حسینی، م. (1389). تصوف و پیامدهای اجتماعی آن در دوره سلجوقیان. تاریخ در آیینه پژوهش. سال هفتم. صص 29-48.

پهلوان‌نژاد.، م. (1401). تحلیل گفتمان انتقادی سوته‌دلان از منظر رویکرد ون لیوون. زبانشناسی و گویش‌های خراسان. شماره 3. صص 193-215.

جامی، ع. (1378). هفت اورنگ. جلد دوم. مرکز مطالعات ایرانی. دفتر نشر میراث مکتوب.

جهانگیری، ج.، بندرریگی‌زاده، ع. (1392). زبان، قدرت و ایدئولوژی در رویکرد انتقادی نورمن فرکلاف به تحلیل گفتمان. پژوهش سیاست. شماره 14. 57-82.

خزانه‌دارلو، م.، جلاله‌وند، م. (1392). تحلیل انتقادی گفتمان قدرت در دو فصل از سیاست‌نامه خواجه نظام‌الملک طوسی. سیاست جهانی. دوره دوم. شماره 3. صص 89-108.

خلوصی، م. (1379). جایگاه نظامی در مثنوی‌سرایی و شناختی از مقلدان مشهور وی. پژوهشنامه علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی. شماره 28. صص 78-96

ذوالفقاری، ح. (1391). کاربرد ضرب‌المثل در شعر شاعران ایرانی. پژوهشنامه زبان و ادب فارسی. شماره اول. صص 95-122.

زمانی، م.، صفوی، ک.، ایران‌زاده، ن. (1396). رابطه زبان و قدرت در نخستین شعر نو فارسی. مطالعات زبانی و بلاغی. شماره 16. صص 157-188.

شفیعی کدکنی، م. (1378). ادبیات فارسی از عصر جامی تا روزگار ما. ترجمه حجت‌الله اصیل. نشر نی.

الضیف، شوقی. (1960). العصر الجاهلی. دارالمعارف. الطبعه رابعه و العشرون.

فرکلاف، ن. (1379). تحلیل انتقادی گفتمان، ترجمۀ فاطمه شایسته‌پیران و دیگران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

قلی‌زاده، ه.، فاضلی، ف.، یوسف‌پور، م. (1394). تحلیل دگردیسی گفتمان قدرت قدسی در ادبیات ایران باستان از اوستا تا متون عرفانی. پژوهش زبان و ادبیات فارسی. شماره 37. 1-25.

محمدی، ل. (1403). بررسی جایگاه اجتماعی زنان درباری در نگاره‌های تیموری. علم و تمدن در اسلام. شماره 19. صص 136-158.

مرادی، ح.، پورملکشاه، الف.، محسنی، م. (1402). تحلیل و بررسی خسرو و شیرین نظامی با محوریت مناظره خسرو و فرهاد. کهن‌نامه ادب پارسی. شماره 1. صص 405-432.

ممتاز، ف. (1379). قدرت. پژوهشنامه علوم انسانی. شماره 27. صص 203-215.

میرجعفری، ح. (1388). تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره تیموریان و ترکمانان. سمت.

میرزابیاتی، م.، استاجی، الف.، علوی‌مقدم، م.، شهپرراد، ک. (1398). تحلیل گفتمان انتقادی مفهوم قدرت در دفتر اول رمان روزگار سپری‌شده مردم سالخورده. ادبیات پارسی معاصر. شماره 2. صص 363-385.

نظامی، الف. (1390). لیلی و مجنون، تصحیح حسن وحید دستگردی. قطره.

Blackledge, A. (2005). Discourse and in a multilingual worid. University of Birmingham Amsterdam. Philadelphia: John Benjamins Publishing Compang.

Fairclough, N. (1989). language and power. New York Longman.

Fairclough, N. (1992). Discourse and social change. Polity Press. Cambridge. U.K.

Fairclough, N. (1995). Media Discourse. London Edward Arnold.

Fairclough, N. (2003). Analysing Discourse. New York: Routledge.

Fairclough, N. (2010). Discourse Analysis. The critical study of language. London & New York: Routledge.

Fairclough, N., Fairclough, I. (2012). Political Discourse Analysis. London & New York: Routledge.

Howarth, D., Torfing, J. (2005). Discourse Theory in European Politics. Palgrave macmillan.

Jorgensen, M. (2002). Discourse Analysis as Theory and Methood. London. New Delhi: louise. Phillips.

Wodak, R. (2001). The discourse- historical approach. In R.wodak and M.Meyer (Eds.). Methods of critical Discourse Anlysis (PP. 63-94). London: sage.