اثرات بافر و عصاره‌های گیاهی در جیره بر فراسنجه‏ های تولید گاز، تجزیه‌پذیری و قابلیت ‏هضم

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 04 آبان 1404   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.2025.94142.1252

نویسندگان

فاطمه رضوانی بادله¹؛ یداله چاشنی دل^{* 1}؛ اسداله تیموری یانسری²؛ رادمان بختیاری²

¹گروه علوم دامی، دانشکده دام و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

²علوم دامی، دانشکده دام و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی اثر افزودن بیکربنات سدیم 2 درصد و عصاره‌های گیاهی (آویشن، سیر و اکالیپتوس) در جیره بر فراسنجه‌های تولید گاز، تجزیه‌پذیری شکمبه‏ای‌ و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) بیکربنات سدیم 2 درصد (بدون عصاره)؛ 2) بیکربنات سدیم 2 درصد به‏علاوه عصاره آویشن (400 ‌میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره)؛ 3) بیکربنات سدیم 2 درصد به‏علاوه عصاره سیر (300 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره) و 4) بیکربنات سدیم 2 درصد به‏علاوه عصاره اکالیپتوس (150 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره) بودند. ظرفیت تولید گاز با روش آزمایشگاهی و تعیین فراسنجه‏های تجزیه‏پذیری با روش کیسه‏های نایلونی انجام شد. برای تعیین قابلیت هضم، از روش نشانگر داخلی خاکستر نامحلول در اسید استفاده شد. نتایج نشان داد پتانسیل تولید گاز و گاز تولیدی در 96 ساعت در تیمار حاوی عصاره اکالیپتوس نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی به‏طور معنی‏داری بالاتر بود. قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و غلظت اسیدهای چرب فرار کوتاه زنجیر در تیمار حاوی عصاره اکالیپتوس و گروه شاهد نسبت به تیمار حاوی عصاره آویشن به‏طور معنی‏داری بیشتر بود. بخش سریع تجزیه ماده خشک در تیمار حاوی عصاره اکالیپتوس نسبت به تیمارهای حاوی عصاره آویشن و سیر به‏طور معنی‏داری افزایش یافت. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در تمامی تیمارهای حاوی عصاره گیاهی نسبت به گروه شاهد به‏طور معنی‏داری افرایش یافت. به‏طور کلی، استفاده از بافر بیکربنات سدیم 2 درصد و عصاره‏های گیاهی سبب افزایش قابلیت هضم مواد مغذی و بهبود فراسنجه‏های تجزیه‏پذیری شد.

کلیدواژه‌ها

بافر؛ تجزیه‌پذیری؛ شکمبه؛ عصاره گیاهی

مراجع