اثرمقادیر و روش های قراردهی کود پتاسه در سامانه های مختلف خاک ورزی

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 16، دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 10، 1386، صفحه 357-366   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v5i2.1142

نویسندگان

مهرداد محلوجی^* ؛ علی اصغر شهابی؛ اردشیر اسدی؛ احمد جعفری

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان

چکیده

به منظور بررسی اثر پتاسیم و روش مصرف آن در سامانه های مختلف خاک‌ورزی بر عملکرد جو کارون در کویر در شرایط شوری در منطقه رودشت اصفهان ، آزمایشی در دو سال زراعی 82- 81 و 83-82 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی رودشت در قالب طرح آماری کرتهای خرد شده نواری با سه تکرار طراحی و اجرا گردید . تیمارهای آزمایش شامل سامانه‌های مختلف خاک‌ورزی ‍، میزان و روش جایگذاری کود پتاسه بود . سامانه های خاک ورزی در پلات اصلی و در سه سطح مرسوم ، بی خاک ورزی و کم خاک ورزی اعمال گردید . تیمار افقی، میزان کود پتاسه در سه سطح 33 درصد کمتر از توصیه کودی، توصیه کودی و 33 درصد بیشتر از توصیه کودی بود . تیمارعمودی، عامل جایگذاری کود پتاسه در دو سطح پخشی و نواری زیر بذر بود. شوری آب آبیاری در طول فصل رشد به جز دو آبیاری اول که با آب رودخانه انجام شد، برابر با 12 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج سال اول نشان داد اثر تیمار سامانه‌های مختلف خاک‌ورزی بر تعداد سنبله درمترمربع، ارتفاع گیاه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک وشاخص برداشت درسطح یک درصد معنی‌دار می‌باشد . اثر تیمارهای روش کوددهی و میزان مصرف کود پتاسه اثر معنی‌داری برصفات آزمایش نداشت. نتایج سال دوم نشان داد که عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی جو کارون در کویر تحت تأثیر سامانه‌های مختلف خاک‌ورزی ، میزان کود پتاسه و روشهای کود دهی قرار نگرفت . نتایج دو ساله آزمایش نشان داد سامانه خاک ورزی مرسوم روش مناسبی برای کشت جو در خاکهای با بافت رسی لومی ویا محدودیت شوری می‌باشد. علیرغم مصرف مقادیر بیشتر کود پتاسه و افزایش سطح یون پتاسیم قابل جذب خاک ، افزایش یون پتاسیم تأثیر معنی‌داری بر عملکرد و اجزای عملکرد مورد اندازه‌گیری نداشت، که این به معنی کفایت سطح پتاسیم قابل جذب اولیه خاک برای رشد مطلوب گیاه جو در شرایط شوری عصاره اشباع خاک معادل 13 دسی‌زیمنس بر متر می‌باشد.