مقایسه سمیت گیاهی مت سولفورون متیل، تربوتیلازین و 3، 5- دی کلروفنل با استفاده از آزمون عدسک آبی (Lemna minor L.)

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 2، دوره 30، شماره 1 - شماره پیاپی 34، فروردین 1395، صفحه 7-13   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v30i1.23858

نویسنده

مجید عباس پور^*

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

چکیده

به منظور مقایسه سمیت مت سولفورون متیل، تربوتیلازین و 3، 5- دی کلروفنل با نحوه عمل متفاوت و مسیر متابولیک مختلف در عدسک آبی، با استفاده از آزمون سم شناسی گیاهی استاندارد عدسک آبی (Lemna Test)، آزمایشی با هشت غلظت مختلف از ماده موثره (تکنیکال) هر یک از علف‌کش های فوق، در طرح کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. غلظت های مورد استفاده برای علف کش مت سولفورون متیل در بازه 08/0 تا 10 میکروگرم در لیتر، برای علف کش تربوتیلازین در بازه 10 تا 1500 میکروگرم در لیتر و برای علف کش 3، 5- دی کلروفنل در بازه 230 تا 30000 میکروگرم در لیتر بود. ارزیابی سمیت براساس بازدارندگی سرعت رشد نسبی سطح برگ و تعداد جوانه های عدسک آبی بعد از چهار روز بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تمام علف‌کش های مورد کاربرد رشد عدسک آبی را تحت تأثیر قرار دادند. مقادیر EC50 حاصل از معادلات لگاریتم لجستیک برازش داده شده بر روی سرعت رشد نسبی سطح برگ و سرعت رشد نسبی تعداد جوانه های عدسک آبی نشان داد که مت سولفورون متیل سمیت بیشتری از تربوتیلازین و 3، 5- دی کلروفنل داشت و کاهش معنی داری را در سرعت رشد نسبی سطح برگ و سرعت رشد نسبی تعداد جوانه عدسک آبی در میزان علف‌کش بسیار کمتری از دو علف‌کش دیگر ایجاد کرده است. دی کلروفنل کمترین سمیت را نسبت به دو علف‌کش دیگر بر روی عدسک آبی از خود نشان داد.

کلیدواژه‌ها

رشد نسبی سطح برگ؛ سم شناسی اکولوژیک؛ عدسک آبی؛ معادله لگاریتم لجستیک

مراجع

1- Abouel-Kheir W., Ismail G., Abouel-Nour F., Tawfik T., and Hammad D. 2007. Assessment of the efficiency of Duckweed (Lemna gibba) in wastewater treatment. International Journal of Agricultural Biology, 9:681-687.

2- Anonymous. 2003. Water quality- Determination of toxic effect of water constituents and waste water to duckweed (Lemna minor)-duckweed growth inhibition test. ISO/Dis 20079.

3- Ashrafi Z.Y., Rahnavard A., and Sadeghi S. 2010. Study of respond wheat (Triticum aestivum L.) to rate and time application Chevalier. Journal of Agricultural Technology, 6:533-542.

4- Cayuela M.L., Millner P., Slovin J., and Roig A. 2007. Duck weed (Lemna gibba) growth inhibition bioassay for evaluating the toxicity of olive mill wastes before and during composting. Chemosphere, 68:1985–1991.

5- Cedergreen N., Abbaspoor M., Sorensen H., and Streibig J.C. 2007. Is mixture toxicity measured on a biomarker indicative of what happens on a population level? A study with Lemna minor. Ecotoxicol and Environmental Safety, 67:323–332.

6- Cedergreen N., Andersen L., Olesen C.F., Spliid H.H., and Streibig, J.C. 2005. Does the effect of herbicide pulse exposure on aquatic plants depend on Kow or mode of action? Aquatic Toxicology, 71:261–271.

7- Cedergreen N., Kamper A., and Streibig, J.C. 2006. Is prochloraz a potent synergist across aquatic species? A study on bacteria, daphnia, algae and higher plants. Aquatic Toxicology, 78:243–252.

8- Ensley H.E., Barber J.T., Polite M.A., and Oliver H. 1994. Toxicity and metabolism of 2, 4-Dichlorophenol by the aquatic angiosperm Lemna sp. Environment Toxically Chemistry, 13:325-331.

9- Hillman W.S. 1961. The Lemnaceae, or Duckweeds: A review of the descriptive and experimental literature. Botanical Review, 27:221-289.

10- Kudsk P., and Mathiassen S.K. 2004. Joint action of amino acid biosynthesis-inhibiting herbicides. Weed Research, 44:313–322.

11- Lewis M.A. 1995. Use freshwater plants for Phytotoxicity testing: A review. Environment Pollution, 87:319-336.

12- Munkegaard M., Abbaspoor M., and Cedergreen N. 2008. Organophosphorous in secticides as herbicide synergists on the green algae Pseudokirchneriella subcapitata and the aquatic plant Lemna minor. Ecotoxicology, 17:29–35.

13- Pascal-Lorber S., Rathahao E., Cravedi J.P., and Laurent F. 2004. Metabolic fate of [14C]-2, 4-dichlorophenol in macrophytes. HChemosphere, 56:275-284.

14- Scarabel L., Varotto S., and Sattin M. 2007. A European biotype of Amaranthus retroflexus cross-resistant to ALS inhibitors and response to alternative herbicides. Weed Research, 47:527–533.

15- Sobye K.W., Streibig J.C., and Cedergreen N. 2011. Prediction of joint herbicide action by biomass and chlorophyll a fluorescence. Weed Research, 51:23–32.

16- Zand E., Baghestani M.A., Bitarafan M., and Shimi P. 2007. A Guideline for Herbicides in Iran. Jahad Daneshgahi Mashhad Press, Mashhad. (in Persian).

17- Zand E., Baghestani M.A., Shimi P., Nezamabadi N., Mousavi M.R. and Mousavi S.K. 2012. Chemical Weed Control Guideline for Major Crops of Iran. Jahad Daneshgahi Mashhad Press, Mashhad. (in Persian).