A New Reading of Ṣadrā’s Al-asfār Al-arbaʿa Based on the Hero’s Journey Narrative Archetype

جستارهایی در فلسفه و کلام

Article 12, Volume 52, Issue 1 - Serial Number 104, December 2020, Pages 215-234   

Document Type: علمی پژوهشی

DOI: 10.22067/epk.2021.69145.1015

Authors

Majid Sadeghi^{* 1}; Najmeh Lab Khandagh²

¹Associate Professor, University of Isfahan

²PhD student, University of Isfahan

Abstract

Mullā Ṣadrā introduces philosophy as a knowledge for the perfection of all human souls and does not limit to a certain group; the complexity of philosophical issues and the difficulty of understanding them due to their abstract nature, however, is not hidden. Nevertheless, according to Mullā Ṣadrā, the power of imagination and speech are two divine gifts that make it possible for different audiences to understand and convey such complex issues. The power of imagination, by analyzing and combining forms and meanings, is constantly creating new forms and meanings, and language, with a wide range of mental creativity, through continuous changes in form and content, is a tool at the service of the speaker’s mind to convey meanings to the audience. Story is a format which is distinguished from other texts by the two elements of imagination and speech. In this article, the elements of story are explained from the perspective of Ṣadrā’s philosophy in a descriptive-analytical way, and its narrative capacities are examined. The existence of allegories in Ṣadrā’s philosophy and its presentation in the form of four journeys makes it possible to have a narrative reading of it using the old narrative archetype of “hero’s journey”.
 

Keywords

Sadrian philosophy; imagination; speech; story; hero’s journey

References

قرآن کریم

ابراهیمی، نادر، مردی در تبعید ابدی، تهران: روزبهان، 1399.

ابراهیمی دینانی، غلامحسین، فلسفه و ساحت سخن، تهران: هرمس، 1395.

ارسطو، خطابه، ترجمۀ اسماعیل سعادت، تهران: هرمس، 1392.

افلاطون، چهار رساله، ترجمۀ محمود صناعی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1347.

افلاطون، دورۀ آثار افلاطون، ترجمۀ محمدحسن لطفی و رضا کاویانی، ج2 (رسالۀ ایون)، تهران: شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، 1380.

اکو، اومبرتو، نام گل سرخ، ترجمۀ رضا علیزاده، تهران: روزنه، 1391.

ایرانی، ناصر، هنر رمان، تهران: آسیم، 1393.

آوینی، مرتضی، آینۀ جادو، ج1، تهران: واحه، 1390.

بنیامین، والتر و همکاران، دربارۀ رمان، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1382.

بی‌نیاز، فتح‌الله، درآمدی بر داستان نویسی و روایت شناسی، تهران: افراز، 1394.

پورنامداریان، تقی، رمز و داستان‌‌های رمزی در ادب فارسی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، 1367.

خاقانی اصفهانی، محمد، نشانه‌شناسی و زبان‌شناسی اسلامی، مشهد: بنیاد پژوهش‌‌های اسلامی، 1392.

خمینی، روح‌الله، مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار، 1372.

رحیم‌پور، فروغ‌السادات و افسانه لاچینانی، «نمود انسان‌شناسی فلسفی ابن‌سینا در رساله‌های تمثیلی-عرفانی او؛ رسالة‌الطیر، رسالۀ سلامان و ابسال، رسالۀ حی‌بن‌یقظان»، تاریخ فلسفه، دورۀ4، ساله چهارم، ش2، 1392، صص69 تا 106.

‌سارتر، ژان پل، تهوع، ترجمۀ محدرضا پارسایار، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه، 1397.

سجادی، سیدجعفر، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا ، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1379.

سنقر کلایه، فاطمه، «رمزشناسی رسالهٔ آواز پر جبرئیل»، اطلاعات حکمت و فلسفه، س8، ش2، 1392، صص44 تا 49.

سهروردی، یحیی‌بن‌حبش، مجموعۀ مصنفات شیخ اشراق، مقدمه و تصحیح هانری کربن، ج1، تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی پژوهشگاه، 1372.

سید قطب، آفرینش هنری در قرآن، ترجمه محمد مهدی فولادوند، تهران: بنیاد قرآن، 1359.

شولوخوف، میخائیل الکساندروویچ، دن آرام، ترجمۀ به آذین، تهران: فردوس، 1397.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، الحاشیة علی الهیات الشفا، قم: بیدار، بی‌تا.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1981م.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، الشواهدالربوبیة، به‌تصحیح سیدجلال‌الدین آشتیانی، مشهد: المرکز الجامعی للنشر، 1360.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، المبدأ و المعاد، به‌تصحیح سیدجلال‌الدین آشتیانی، تهران: انجمن حکمت و فلسفه، 1354.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، المظاهر الالهیة فی اسرار العلوم الکمالیة، مقدمه و تصحیح سیدمحمد خامنه‌ای، تهران: بنیاد حکمت صدرا، 1387.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، شرح اصول کافی، به‌تصحیح محمد خواجوی، تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1383.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، مفاتیح الغیب، مقدمه و تصحیح محمد خواجوی، تهران: مؤسسۀ تحقیقات فرهنگی، 1363.

صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم، اسرار الآیات، مقدمه و تصحیح محمد خواجوی، تهران: انجمن حکمت و فلسفه، 1360.

کمپبل، جوزف، قهرمان هزار چهره، ترجمۀ شادی خسروپناه، مشهد: گل آفتاب، 1387.

گوردر، یاستین، دنیای سوفی، ترجمۀ مهرداد بازیاری، تهران: هرمس، 1387.

مک‌کی، رابرت، داستان، ساختار، سبک و اصول فیلمنامه‌نویسی، ترجمۀ محمد گذرآبادی، تهران: هرمس، 1382.

میرصادقی، جمال، عناصر داستان، تهران: سخن، 1390.

وگلر، کریستوفر، سفر نویسنده، ترجمۀ محمد گذرآبادی، تهران: مینوی خرد، 1394.