تحلیل توزیع فضایی پارک‌های محله‌ای منطقه 3 تهران

جغرافیا و توسعه فضای شهری

مقاله 6، دوره 0، شماره 1 - شماره پیاپی 2، شهریور 1392   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gusd.v0i1.18606

نویسندگان

دکتر صدیقه لطفی^* ؛ دکتر عیسی جوکارسرهنگی؛ هیرش عثمانپور؛ سیوان عظیمی

گلاسگو/ دانشگاه مازندران

چکیده

فضاهای سبز و پارک‌های شهری، از کاربری‌های مهم یک شهر محسوب می‌شوند که در افزایش کیفیت زندگی، ایجاد تسهیلات، فراهم آوردن اوقات فراغت نقش موثری داشته و با دارا بودن ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی، فضای مناسبی برای افزایش مشارکت شهروندان و ایجاد یکپارچگی اجتماعی فراهم می‌آورند. از این‌رو، نحوه پراکنش و توزیع آن‌ها در شهرها دارای اهمیتی فراوان است. منطقه 3 شهرداری تهران در عین داشتن سرانه فضای سبز نسبتاً مناسب، دچار کمبود پارک‌ محله‌ای و توزیع نامناسب آن‌ها در سطح منطقه است. در این تحقیق، از تحلیل‌های بافرینگ و تایسن استفاده شده است. نتایج نشان داد هر چند بیشتر کاربری‌های همجوار پارک‌های محله‌ای منطقه 3 تهران را کاربری‌های سازگار تشکیل می‌دهند، اما بین محل استقرار این پارک‌ها و تقسیمات کالبدی (محلات) رابطه منطقی وجود ندارد و از نظر عملکرد نیز پراکنش آن‌ها با تراکم جمعیت متناسب نیست، به طوری که محله‌های پرتراکم جمعیتی منطقه شامل محلات 1، 5، 6 و 8 فاقد این نوع پارک‌ها در سطح خود می‌باشند.

کلیدواژه‌ها

توزیع فضایی؛ فضای سبز؛ پارک‌ محله‌ای؛ تحلیل‌ بافرینگ؛ تحلیل تایسن؛ منطقه 3 تهران