بررسی ریز رخساره ها و تفسیر محیط رسوبی سازند قم در منطقه چنار (شمال غرب کاشان)

رخساره‌های رسوبی

مقاله 2، دوره 2، شماره 2، اسفند 1388   

نوع مقاله: بدون عنوان

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/sed.facies.v2i2.2574

نویسندگان

الهام بهفروزی^{* 1}؛ امرالله صفری¹؛ حسین وزیری مقدم²

¹دانشگاه اصفهان، ایران

²دانشگاه اصفهان

چکیده

نهشته­ های سازند قم در ناحیه چنار، در 50 کیلومتری شمال غرب کاشان با ضخامت 147 متر شامل سنگ آهک ماسه‌­ای، سنگ آهک نازک لایه تا ضخیم لایه، توده­‌ای و شیل است که با ناپیوستگی آذرین پی بر روی سنگهای آتشفشانی ائوسن قرار دارند و در انتها توسط آبرفتهای عهد حاضر پوشیده می­شوند. با برداشت 112 نمونه از این برش و بررسی بافتهای رسوبی، پتروگرافی و فونا، 8 ریز رخساره کربناته و یک رخساره آواری متعلق به 2 زیر محیط رسوبی لاگون (نیمه محصور تا باز) و دریای باز (سراشیب و حوضه) شناسایی شد. بر اساس تجزیه و تحلیل میکروفاسیسها و مشاهدات صحرایی، سازند قم در ناحیه مورد مطالعه، در یک فلات باز نهشته شده است.

کلیدواژه‌ها

ریز رخساره؛ سازند قم؛ فلات باز؛ الیگوسن

مراجع

آقانباتی، ع.، 1383. زمین‌شناسی ایران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، 586 ص.

امینی، ب. و امامی، م. ح.، 1996. نقشه زمین شناسی چهار گوش 1:100000 آران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور.

رحیم زاده، ف.، 1373. زمین شناسی ایران ـ الیگوسن، میوسن و پلیوسن. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور،

311 ص.

صدیقی، م.، 1387. چینه نگاری زیستی و محیط رسوبی عضو C سازند قم در جنوب و جنوب شرق شهرستان قم. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان، 99 ص.

صیرفیان، ع.، ترابی، ح.، شجاعی، م.، 1385. میکروفاسیس و محیط رسوبی سازند قم در منطقه نطنز (کوه چرخه). مجله پژوهشی علوم پایه دانشگاه اصفهان، 23: 135- 148.

محمدی، ا.، 1388، چینه نگاری زیستی، میکروفاسیس و محیطهای رسوبی سازند قم در ناحیه جزه (جنوب غرب کاشان).

پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان، 107ص.

بختیاری، س.، 1384. اطلس راههای ایران با مقیاس 1:1000000. مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی. 288ص.

نائیجی، م.ر.، 1379. محیط رسوبی رسوبات مختلط کربناتی ـ اپیکلاستیک سازند قم در شرق تهران. مجموعه مقالات چهارمین همایش انجمن زمین شناسی ایران، صفحه 652.

Amirshahkarami, M., Vaziri-Moghaddam, H., & Taheri, A., 2007a. Paleoenviornmental model and sequence stratigraphy of the Asmari Formation in Southwest Iran. Historical Biology, 19: 173-183.

Amirshahkarami, M., Vaziri-Moghaddam, H., & Taheri, A., 2007b. Sedimentary facies and sequence stratigraphy of the Asmari Formation at the Chaman-bolbol: Zagros Basin, Iran. Journal of Asian Earth Sciences, 29: 947-959.

Beavingtone-Penney, S.J., & Racey, A., 2004. Ecology of extant nummulitids and other larger benthic foraminifera: applications in palaeoenvironmental analysis. Earth Sci, 67: 219-265.

Bozorgnia, F., 1966. The carbonate ramp: an alternative to the shelf model: Gulf Coast Assoc. Geol. Societies, 23: 221-225.

Brandano, M., Frezza, V., Tomassetti, L., & Cuffaro, M., 2009. Heterozoan carbonates in oligotrophic tropical waters: The Attard Member of the lower coralline limestone formation (Upper Oligocene, Malta). Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 274: 54-63.

Cosovic, V., Drobne, K., & Moro, A., 2004. Palaeoenvironmental model for Eocene foraminiferal limestones of the Adriatic carbonate platform (Istrian Peninsula). Facies 50: 61-75.

Dunham, R.J., 1962. Classification of carbonate rocks according to depositional texture. In: Ham, W.E., (Ed.): Classification of Carbonate Rocks. A.A.P.G. Mem., 1: 108-121.

Embry, A.F., & Klovan, J.E., 1971. A Late Devonian reef tract on northeastern Banks Islands, Northwest Territories. Bull. Can. Pet. Geol., 19: 730-781.

Flugel, E., 2004. Microfacies of Carbonate Rocks, Analysis, Interpretation and Application. Springer-Verlag, Berlin, 976p.

Gansser, A., 1955. New aspects of the geology in Central Iran. Proc. 4th World Petroleum Congerss. Rome, sect. I/A/5, paper 2, pp. 279-300.

Geel, T., 2000, Recognition of stratigraphic sequence in carbonate platform and slope deposits: empirical models based on microfacies analysis of Palaeogene deposits in southeastern Spain. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 155: 211-238.

Grabau, A.W., 1904. On the classification of sedimentary rocks. American Geologist, 33: 229- 247.

Hottinger, L., 1997. Shallow benthic foraminiferal assemblages as signals for depth of their deposition and their limitation. Bull. Soc. Geol. Franc, 168 (4): 491-505.

Okhravi, R., & Amini, A., 1998. An example of mixed carbonate-pyroclastic sedimentation (Miocene, Central Basin Iran). Sediment. Geol., 118: 37-57.

Pomar, L., 2001. Types of carbonate platforms: a genetic approach: Basin Res., 13: 313-334.

Reuter, M., Pillar, W.E., Harzhauser, M., Mandic, O., Berning, B., Rogl, F., Kroh, A., Aubry, M.P., Wielandt, U., & Hamedani, A., 2007. The Oligo-Miocene Qom Formation (Iran): evidence for an early Burdigalian restriction of Tethyan Seaway and closer of its Iranian getaways. International Journal of Earth Sciences, 98: 627-650.

Romero, J., Caus, E., & Rossel, J., 2002. A Model for the Palaeoenvironmental distribution of larger foraminifera based on Late Middel Eocene deposits on the margin of the south Pyrenean Basin (SE Spain). Palaeogeography, Palaeoeclimatology, Palaeoecology, 179 (1): 43-56.

Schster, F., & Wielandt, I. 1999. Oligocene and Early Miocene coral faunas form Iran: palaeoecology and palaeobiogeography. International Journal of Earth Sciences, 88: 571-581.

Vaziri-Moghaddam, H., & Torabi, H. 2004. Biofacies and sequence stratigraphy of the Oligocene succession, Central Basin Iran. N. Jb. Geol. Paleont, Stuttgert, p. 321-344.

Vaziri-Moghaddam, H., Kimiagari, M., & Taheri, A., 2006. Depositional environment and sequence stratigraphy of the Oligocene-Miocene Asmari Formation in SW Iran, Lali Area. Facies, 52 (1): 41–51.

Wilson, J.L., 1975. Carbonate Facies in Geological History. Heidelberg (Springer), 471p.