سبب ‏شناسى تأخیر زبان و ‏نارسایی‌هاى گفتار در عقب ماندگی‌ذهنی سندرم داون

زبانشناسی و گویش های خراسان

مقاله 7، دوره 2، شماره 3، مهر 1389   

نوع مقاله: علمی - پژ‍وهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/lj.v2i3.15917

نویسندگان

نادر جهانگیری^* ؛ زهرا روحی

چکیده

سندرم داون، شایع‌ترین عامل ژنتیکی عقب ماندگی ذهنی، زمینه ساز بروز نقایص و ناهنجاری‌های فیزیکی و عصب ـ روانشناختی بارز به ویژه در حوزه توانایی‌های شناختی ـ زبانی است. این مقاله با هدف شناخت و بررسی برخی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در بروز تأخیر زبان و نارسایی‌های گفتار در افراد مبتلا به سندرم داون نگاشته شده است. این عوامل در پنج گروه عمده زیر مورد تحلیل قرار می‌گیرند: 1- نقایص ساختارى و کارکردی در اندام‌هاى تولید گفتار؛ 2- مشکلات شنیدارى؛ 3- آسیب در حافظه کوتاه مدت شنیدارى – کلامى؛ 4- الگوى خاص برترى جانبى کارکرد‌هاى درک و تولید زبانى؛ 5- آسیب‌هاى ساختارى و کارکردى سیستم عصبى.غالب پژوهشگران از میان این علل، بیشترین سهم را متعلق به عامل آسیب‌هاى ساختارى سیستم عصبى وبروز ناهنجاری‌هاى رشد مغزى بویژه در ساختار‌هاى مرتبط به کارکرد‌هاى شناختى ـ زبانى، می‌دانند که البته میزان این آسیب پذیری در سندرم داون از تغییرات فردی و درون گروهی بسیار گسترده ای برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

عصب شناسی زبان؛ سندرم داون؛ تأخیر زبان و ‏نارسایی‌هاى گفتار