1. آذر، ع.، و رجبزاده، ع. (1387). تصمیمگیری کاربردی. تهران، ایران: نگاه دانش
2. اصغرپور، م. ج. (1385). تصمیمگیریهای چندمعیاره. تهران، ایران: انتشارات دانشگاه تهران
3. باری، ن. (1380). رفاه اجتماعی. ترجمۀ سیداکبر میرحسینی و سیدمرتضی نوربخش. تهران، ایران: سمت
4. پورجعفر، م.ر.، کوکبی، ا.، و تقوایی، ع. ا. (1384). برنامهریزی کیفیت زندگی در مراکز شهری، تعاریف و شاخصها. فصلنامۀ جستارهای شهرسازی، 6(12)، 6-13
5. پورطاهری، م. (1389). کاربرد روشهای تصمیمگیری چندشاخصه در جغرافیا. تهران، ایران: سمت
6. پورطاهری، م.، افتخاری، ع. ا.، و فتاحی، ا. (1390). ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی روستایی(مطالعۀ موردی: دهستان خاوه شمالی، استان لرستان). فصلنامۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی، 13(76)، 13-31
7. رضوانی، م. ر.، متکان، ع. ا.، منصوریان، ح.، و ستاری، م. ح. (1388). توسعه و سنجش شاخصهای کیفیت زندگی شهری (مطالعۀ موردی: شهر نورآباد، استان لرستان). فصلنامۀ مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 1(2)،87-110
8. فرجی، ا.، عظیمی. آ.، و زیاری، ک. ا.، (1389). تحلیل ابعاد کیفیت زندگی در نواحی شهری ایران. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی شهری، 1(2)، 1-16
9. جاجرمی، ک. و کلته، ا.(1385). سنجش وضعیت شاخصهای کیفیت زندگی در شهر از نظر شهروندان مطالعه موردی: گنبد قابوس. فصلنامۀ جغرافیا و توسعه، 4(8)،5-18
10. سیفالدینی، ف. (1381). فرهنگ واژگان برنامهریزی شهری و منطقهای. شیراز، ایران: انتشارات دانشگاه شیراز.
11. شکوئی، ح. (1383). اندیشههای نو در فلسفه جغرافیا. تهران، ایران: گیتاشناسی
12. غفاری، غ. ر.، و امیدی، ر. (1387). کیفیت زندگی در برنامههای عمرانی و توسعۀ ایران. فصلنامه رفاه اجتماعی، 8(30)، 24-28
13. قالیباف، م. ب.، روستایی. م.، رمضانزادهلسبویی، م.، و طاهری، م. ر. (1390). ارزیابی کیفیت زندگی شهری (مطالعۀ موردی: محلۀ یافتآباد). فصلنامۀ جغرافیا، 9(31)، 33-53
14. لطفی، ص. (1388). مفهوم کیفیت زندگی شهری: تعاریف، ابعاد و سنجش آن در برنامهریزی شهری. فصلنامۀ جغرافیای انسانی، 1(4)، 65-80
15. محبوب، س.، و قشقایی، ع. (1388). رتبهبندی کتابخانههای عمومی جهان مبتنی بر شاخصهای عملکرد کمّی با استفاده از رویکرد MADM و مدل SAW. فصلنامۀ تحقیقات اطلاعرسانی و کتابخانههای عمومی، 3(57)، 33-48
16. محمدی، ج.، زنگنه، م.، و عبدلی، ا. (1389). سنجش شاخصهای کیفیت زندگی از نظر شهروندان شهر مشهد. فصلنامۀ مطالعات مدیریت شهری، 2(3)، 97-117
17. مرکز آمار ایران. (1389). سالنامۀ آماری استان مازندران؛ گزیدۀ شاخصها و نماگرهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور. مازندران،ایران: استانداری مازندران
18. مرکز آمار ایران. (1390). سالنامۀ آماری استان مازندران؛ سرشماری عمومی نفوس و مسکن. مازندران، ایران: استانداری مازندران
19. وظیفهدوست، ح.، امینی، م. (1388). بررسی میزان شاخصهای کیفیت زندگی شهری تهران از دیدگاه مدیران و متخصصان مدیریت شهری. فصلنامۀ مطالعات مدیریت شهری،. 1(3)، 1-18
20. Amerigo, M., & Aragones, J. I. (1997). A theoretical and methodological approach to the study of residential satisfaction. Journal of Environmental Psychology, 17(1), 47-57
21. Balsas, C. (2004). Measuring the livability of an urban center: An exploratory study of key performance indicators. Planning, Practice and Research, 19(1), 101-110
22. Bonomi, A. E., Patrick, D. L., Bushnell, D. M., & Martin, M. (2000). Validation of the United States' version of the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL) instrument. Journal of Clinical Epidemiology, 53(1), 1-12
23. Nilsson, J., Rana, A. M., & Kabir, Z. N. (2006). Social capital and quality of life in old age results from a cross-sectional study in rural Bangladesh. Journal of Aging and Health, 18(3), 419-434
24. Shin, M., Kim, D. S., & Lee, J. W. (2003). Deposition of inertia-dominated particles inside a turbulent boundary layer. International Journal of Multiphase Flow, 29(6), 893-926