اثر نااطمینانی تورم بر رشد اقتصادی ایران (کاربرد مدل‌های EGARCH و VECM (86-1350))

اقتصاد پولی مالی

مقاله 4، دوره 16، شماره 29، بهمن 1389   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/pm.v16i29.27196

نویسندگان

مهدی صفدری^{* 1}؛ فرشید پورشهابی²

¹گروه اقتصاد دانشگاه سیستان و بلوچستان

²دانشگاه سیستان و بلوچستان

چکیده

در مطالعه حاضر، رابطه بین تورم و رشد اقتصادی ایران با لحاظ نمودن نااطمینانی ناشی از تورم بررسی شده است. مطالعه صورت گرفته بر پایه‌ی مدل‌های واریانس ناهمسانی شرطی خودرگرسیو تعمیم یافته (GARCH) است، که این امکان را فراهم می‌آورند تا واریانس شرطی جمله خطا در طول زمان تغییر نماید و همچنین بر الگوی تصحیح خطای برداری (VECM)، استوار است. جهت بررسی رابطه هم‌انباشتگی بین متغیرهای مدل نیز از آزمون هم‌انباشتگی یوهانسون استفاده شده است. دوره زمانی بررسی سالهای 86-1350 و منبع داده‌های مورد استفاده بانک مرکزی ایران است. علت انتخاب دوره زمانی از سال 1350 این مسأله است که تورم از دهه 1350 به‌طور ملموس وارد اقتصاد ایران شده است. جهت تحلیل رابطه بین متغیرهای مورد بررسی از تحلیل واکنش ضربه‌ای (IR) و تجزیه واریانس (VD) که دارای استفاده فراوانی در مدل‌های خودرگرسیو برداری (VAR) می‌باشد، استفاده شده است. در این مطالعه از واریانس شرطی تورم به عنوان جانشین نااطمینانی تورم استفاده کردیم. نتایج مطالعه نشان می‌دهدکه با افزایش تورم، نااطمینانی تورم افزایش یافته و منجر به کاهش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در اقتصاد ایران شده است و این مسأله اثر منفی بلندمدت بر نرخ رشد اقتصادی کشور داشته است

کلیدواژه‌ها

نااطمینانی تورم؛ رشد اقتصادی؛ مدل واریانس ناهمسانی شرطی خودرگرسیو تعمیم یافته (GARCH)؛ الگوی تصحیح خطای برداری (VECM)؛ تحلیل واکنش ضربه‌ای (IR)؛ تجزیه واریانس (VD)