بررسی تأثیر رسانه و دینداری بر جدی انگاری جرایم جنسی- اخلاقی (مطالعۀ نمونه‌ای از دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران)

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

مقاله 6، دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 24، اسفند 1393، صفحه 235-262   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jss.v11i2.17936

نویسندگان

مجید روهنده¹؛ احمد جعفری^{* 1}؛ روح الله جهانگیری مقدم²

¹دانشگاه خوارزمی

²دانشگاه علوم تحقیقات تهران

چکیده

پژوهش‌های جدی‌انگاری جرم نشان می‌دهند که جرایم چقدر برای مردم یک جامعه جدی هستند؟ همچنین این مطالعات گویای این مهم هستند که با توجه به ارزش‌های اجتماعی حاکم بر جوامع مختلف سطح جدی‌انگاری جرایم به‌ویژه جرایم جنسی– اخلاقی متفاوت است. بر این اساس، مقالۀ حاضربه دنبال بررسی تأثیر عوامل اجتماعی مؤثر بر جدیت و اهمیت جرایم جنسی- اخلاقی (با تأکید بر نقش دین و رسانه) است. در این پیمایش تعداد 380 نفر از دانشجویان دانشگاه خوارزمی به‌عنوان نمونه انتخاب و اطلاعات توسط پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. متغیر وابستۀ این تحقیق، جدی‌انگاری جرایم جنسی و اخلاقی است. یافته‌ها نشان می‌دهند که این جرایم گرچه برای پاسخگویان جدی هستند؛ ولی آن‌ها در مقایسه با جرایم دیگر، جرایم جنسی و اخلاقی را در رتبه‌های آخر قرار می‌دهند، همچنین میزان دینداری، رسانه‌ها و سطح توسعه‌یافتگی استان محل سکونت، رابطۀ معناداری با میزان جدی‌انگاری جرایم جنسی و اخلاقی دارند؛ اما در این بین، رابطۀ دینداری بسیار قوی‌تر است. تحلیل روابط نشان می‌دهد دینداری موجب افزایش جدی‌انگاری پاسخگویان به جرایم جنسی– اخلاقی می‌شود. این در حالی است که تماشای برنامه‌های تلوزیونی ماهواره و نیز استفاده بیشتر از اینترنت و افزایش سطح توسعه‌یافتگی محل سکونت با کاهش جدی‌انگاری جرایم جنسی– اخلاقی همراه است. یافته‌های این تحقیق در چارچوب دلالت‌های نظریۀ جرم دورکیم و رویکرد بر ساخت‌گرایی تفسیر شده است.

کلیدواژه‌ها

جدی انگاری جرم؛ دینداری؛ جرایم جنسی- اخلاقی؛ رسانه و توسعه

مراجع

1. ازکیا، مصطفی و غفاری، غلامرضا. (1384). جامعه‌شناسی توسعه. تهران: انتشارات کیهان.

2. پوراحمد، احمد؛ حبیبی، کیومرث و زندی بختیاری، پروانه. (1383). «بررسی روند تغییرات توسعه‌یافتگی استان‌های کشور (دورۀ زمانی 65 تا 82)». مجلۀ نامۀ پژوهش فرهنگی. دورۀ جدید. شمارۀ 9. صص 21-3.

3. جواهری، فاطمه؛ سراج زاده، حسین و میروقشلاق، فریق. (1389). «اعتیاد به مثابه بیماری، نگرش نمونه‌ای از ساکنان شهر تهران به بیمار‌انگاری اعتیاد». فصل‌نامۀ بررسی مسائل اجتماعی ایران. شمارۀ 4. ص 17.

4. دادگران، محمد. (1374). مبانی ارتباط جمعی. تهران: انتشارات فیروزه

5. دورکیم، امیل. (1384). دربارۀ تقسیم کار اجتماعی. ترجمۀ علی باقر پرهام. تهران: نشر مرکز.

6. لوزیک، دانیلین. (1388). نگرشی نو در تحلیل مسایل اجتماعی. ترجمۀ سعید معید فر. تهران: موسسۀ انتشارات امیرکبیر.

7. منصور، جهانگیر. (1383). قانون مجازات اسلامی. تهران: موسسۀ انتشارات آگاه.

8. Ball, Carolyn. (2001). “rural perceptions of crime”. Journal of contemporary criminal justice. Vol. 17. No. 1. Pp 37-48.

9. Bnaks, Mark. (2005). “Spaces of Insecurity: Media and fear of crime In A Local context”. the journal of Crime, Media and Culture. Vol. 1. No.3. pp 36-57.

10. Carroll, S. John and Payne, W. John. (1977). “Crime seriousness, recidivism risk, and causal attributions in judgments of prison term by students and experts”. Journal of Applied Psychology. Vol. 62. No. 5. pp 595-602.

11. Durrant, E. Joan. (1996). The Swedish Ban on Corporal Punishment: Its History and Effects. From Family Violence Against Children: A Challenge for Society. Berlin: New York.

12. Evans, S.S. and Scott, J.E. (1984). “The Seriousness of Crime Cross-Culturally”. Criminology. 22 (1). pp 39–59.

13. Ghassemi, Ghassem. (2009). “Criminal Punishment in Islamic Societies: Empirical Study of Attitudes to Criminal Sentencing in Iran”. European Journal of Crime Policy Resource. Vol. 2. No. 15. pp 159–180.

14. Herzog, S. (2004). “Differential Perception of the Seriousness of Male Violence against Female Intimate Partners, among Jews and Arabs in Israel”. Journal of International Violence. Vol. 1. No. 19 (8). pp 891–900.

15. Jianwei, Zuo. (2009). “The Influence of Public Opinion on the Application of the Death Penalty”. Chinese Sociology and Anthropology. Vol. 41. No. 4. pp 80–88.

16. Levi, M. and Jones, S. (1985) “Public and Police perceptions of crime seriousness in England and Wells”. The British Journal of Criminology. Vol. 25. pp 234-250.

17. MacDonald, J. (2007). “A developmental approach for measuring the seriousness of Crimes”. Department of Criminology University of Pennsylvania, McNeil Building Suite.

18. McKendrick, N; Brewer, J and Plumb J. H. (1983). The Birth of a Consumer Society. London: Hutchinson.

19. Newman. (1976) Comparative deviance; perception and law in six cultures. Elsevier North-Holland. Inc52 Vanderbilt Avenue New York. NY 10017 United States.

20. Phoebe Ellsworth, C and Ross, Lee. (1983). “Public Opinion and Capital Punishment: A Close Examination of the Views of Abolitionists and Retentionists”. journal of Crime & Delinquency. vol. 29. no. 1. pp 116-169.

21. Piquero, N. L. Carmichael, S. and Piquero A. R. (2009). “Assessing the Perceived Seriousness of White-Collar and Street Crimes”. Journal of Criminology. Vol. 9. No. 2. pp 145-164.

22. Rosenmerkel, S, P. (2001). “Wrongfulness and harmfulness as components of seriousness of white-collar offenses”. Journal of contemporary criminal justice. Vol. 17. No 4. pp 308-327.

23. Rossi, P.H. and Henry, J.P. (1980). “Seriousness: A Measure for All Purposes?”, in M.W. Klein and K.S. Tielmann (eds) Handbook of Criminal Justice Evaluation. pp 489-505.

24. Sellin, Thorsten and Marvin E. Wolfgang. (1964). The Measurement of Delinquency. New York: Jphn Wiley & Sons .

25. Serajzadeh, S. H. (2008). “Social Determinants of the Seriousness of Crime: An Examination of a Muslim Sample”. The journal of Social Compass. Vol. 55. No. 4. pp 541-560.

26. Warr, M. (1986). “What Is the Perceived Seriousness of Crime? a mail survey of Dallas residents”. Sociology 46b--Assignment 1. Criminology: An Interdisciplinary Journal .Vol. 27. No. 4. pp 795-821.

27. Warr, M. (2000). “Fear of Crime in the United States: Avenues for Research and Policy”. The Journal of criminal justice. Vol. 4. pp 451-489.

28. Williams, Robert L; Oh, Eun J; Bliss, Stacy L. (2007). “Christian Conservatism and Prominent Sociopolitical Values”. Journal of Religion & Society. Vol. 9. pp 348-376.

29. Wuillemin, D; Richardson, B and Moore, D. (1986). “Ranking of crime seriousness in Papua New Guinea, The effects of urbanization”. Journal of Cross-Cultural Psychology. 17. PP 29- 44.