تحریم ایران؛ تناقض نظام سیاسی و نظام اقتصادی در جغرافیای سرمایه‌داری مالی: بحثی در اقتصاد سیاسی

پژوهش ‎های جغرافیای سیاسی

مقاله 3، دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 6، تیر 1396، صفحه 47-63   

نوع مقاله: مقالات علمی -پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/pg.v2i8.69868

نویسندگان

عیسی پیری^* ؛ لیلا هاشمی

دانشگاه زنجان

چکیده

این مقاله به دنبال تحلیل نظری له یا علیه نئولیبرالیسم نیست. بلکه در پی تحلیل این موضوع است که تحریم ایران، بازنمایی تناقض نظام سیاسی و اقتصادی سرمایه‌داری مالی است. اقتصاد سیاسی سرمایه‌داری حاکی از تناقض‌‌های بنیادینی همچون بحران‌‌های ادواری انباشت سرمایه، ریسک سیستمی‌و بحران بدهی‌‌ها است. در محدوده نظام اقتصادی سرمایه‌داری راه حل بحران‌ها ایجاد بازارهای مصرف جدید، موج‎های نوین نیاز آفرینی و نیز کارآفرینی گرایی است تا گردش جدید سرمایه به مثابه خون جدید در کالبد اقتصاد بحران زده آن باشد. اما استراتژی نظام حاکم سیاسی در جغرافیای سرمایه‌داری مالیِ مرکز در تحریم ایران در واقع تناقض بنیادین دیگری به نظام سرمایه‌داری تحمیل می‌کند که همانا ممانعت از گردش آزاد سرمایه به سمت بازار مصرفِ اقتصاد تحت تحریم در جغرافیای سرمایه‌داری مالیِ پیرامون است. روش‌شناسی تحقیق انتقادی و نوع آن تبیینی و روش متناظر بر آن مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تحریم، عنصری در بازنمایی تناقض نظام سیاسی و اقتصادی جغرافیای سرمایه‌داری است.

کلیدواژه‌ها

تحریم؛ تناقض؛ بحران بدهی ها؛ سرمایه داری مالی؛ جغرافیای مرکز – پیرامون؛ ریسک سیستمی

مراجع

1. Alikhani, H. (2001). Sanctioning Iran; Anatomy of a failed policy, London, New York: I.B Tauris Publishers

2. Bello, W. (2008). A primer on Wall Street Meltdown, MRZINE, 3 October,2008, available at: www.nytimes.com

3. Callinicos, A. (1999). Social theory; a historical introduction, Cambridge: Polity press.

4. Chase- Dunn, C. & Babones, S.J. (2006). Global social change, John Hopkins University press.

5. Eeckhout, P. (2011). EU External Relations Law, Oxford: Oxford University Press.

6. Elliot, A. (2004). The role of economic leverage in negotiations with North Korea, Politics, VOl.66, 25-42.

7. Friedmann, J. (1988). Life space and economic space- essays, world planning, Transaction books.

8. Friedmann, J. (1993). Toward a Non- Euclidian Mode of Planning, Journal of the American Planning Association, 59(4), 14-31.

9. Hardt, M. & Negri, A. (2000). Empire, Cambridge: Harvard university press

10. Harvey, D. (1985). Urbanization of capital, UK: Basil Blackwell.

11. Harvey, D. (1989). Condition of postmodernity: An inquiry into the origins of cultural change, Cambridge MA & Oxford: Blackwell.

12. Harvey, D. (2005). A brief History of Neoliberalism, Oxford university press.

13. Harvey, D. (2011). The enigma of capital, and the crises of capitalism, Oxford university press.

14. Harvey, D. (2012). Rebel Cities: From the Right to the City to the Urban Revolution, Verso press.

15. Hettne, B. (1995). Development theory and the three worlds, 3rd edition, Stockholm: Nerenius & Santerus.

16. Javan, J. & Abdollahi A. (2009). Spatial Justice in dual spaces of city (geopolitical explanation of inequality patterns in Mashhad's marginal). Geopolitics, No.18. (in Persian)

17. Murray W. E. (2006). Geographies of globalization, Rutledge.

18. Pacione, M. (2005). Urban Geography, Cambridge University Press.

19. Piri, I., Sharifnejhad J. & Piri R. (2012). Cultural geography of Iranian capital bed of resistive economy formation, the first national congress on resistive economy and Iranian capital, Tabriz.(in Persian)

20. Schneider, H. (2010). System risk is the new buzz word as officials try to prevent another bubble, Washington Post, July 26.

21. Shaikh, A. (2011). The first great falling in 21 century, Socialist register, Available at: http://homepage.newschool.edu

22. Smith, A. (1778). An inquiry in to the nature and causes of the wealth of the nations, available at: www. Wikipedia.org

23. Wallerstein, W. (2010). Structural Crises, New left review, No.69.

24. World Bank, (2002). World development report, Washington DC.

25. Www. Daneshnameh.com