برنامه‎ریزی فروش لیزینگی در بنگاه‎های تولید فناوری ماشین‎های کشاورزی(مطالعه موردی استان خراسان‎رضوی)

اقتصاد و توسعه کشاورزی

مقاله 15، دوره 24، شماره 1، فروردین 1389   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jead2.v1389i1.3498

نویسندگان

سعید عابد¹؛ محمد قربانی^{* 1}؛ هومان لیاقتی²؛ محمد حسین آق‎خانی³؛ محمدرضا کهنسال¹

¹گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

²پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی تهران

³گروه ماشین های کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

چکیده
در این مطالعه با استفاده از داده‎های مقطع زمانی سال 1388 مربوط به 210 نفر از کشاورزان انتخاب‌شده استان خراسان‎رضوی به روش نمونه‎گیری تصادفی طبقه‎بندی شده تلاش شد تا چارچوبی عملی فراروی بنگاه‎های تولید فناوری ماشین‎های کشاورزی قرار گیرد به نحوی که با استفاده از آن برنامه‎ریزی فروش لیزینگی برای پاسخگویی به نیاز‎ها و کمبود‎های واقعی بهره‎برداران کشاورزی صورت پذیرد. نتایج نشان داد که در گروه فناوری‎های با قیمت بالا، تراکتور در اولویت اول و پس از آن کمباین قرار دارد. در گروه فناوری‎های با قیمت متوسط فناوری بذرپاش در اولویت اول و بعد از آن چاپر قرار دارد. در گروه فناوری‎های با قیمت پایین به ترتیب گاوآهن، دیسک و زیر‌شکن در رتبه‌های اول تا سوم می‎باشند. در مجموعه سه فناوری، تراکتور بالاترین تقاضا را به خود اختصاص داد و پس از آن ادوات مرتبط با آن بالاترین تقاضا را دارا می‌باشند. بنابراین در برنامه‌ریزی فروش لیزینگی باید هدف‌گیری اولیه بر تراکتور و ادوات مرتبط با آن، بذرپاش، چاپر و کمباین باشد و در هدف‌گیری‌های بعدی سایر تقاضا‌ها را مورد توجه قرار داد. از سوی دیگر بخش دولتی و خصوصی در برنامه‎ریزی فروش باید بر تحویل سریع فناوری ماشین‎های کشاورزی مورد تقاضا، نرخ بهره زیر 10 درصد، وثیقه‎های انفرادی، فناوری تولید داخل و بازپرداخت سالانه اقساط،‎ تمرکز یابند. مشارکت یارانه‎ای دولت در ارتباط با مابه‌التفاوت نرخ بهره مورد تقاضای شرکت‎های لیزینگ و بهره‌برداران کشاورزی می‎تواند به فرایند شکل‎گیری این صنعت در بخش کشاورزی و در نهایت تقاضای مؤثر کشاورزان برای این فناوری‎ها کمک نماید.

واژه‎های کلیدی: لیزینگ، مکانیزاسیون، ماشین‎های کشاورزی، یارانه