اثر پرکننده بر ویژگی های حجمی و غشای قیری بتن‌آسفالتی

مهندسی عمران فردوسی

مقاله 6، دوره 22، شماره 2، 1390، صفحه 77-88   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/civil.v22i2.10637

نویسندگان

سعید غفارپور جهرمی^* ؛ علی خدایی

ایرانی

چکیده

پرکننده کوچکترین بخش مصالح سنگی بتن آسفالتی است که با پرکردن فضاهای خالی، به دلیل نرمی، ویژگی های سطحی و ترکیب شیمیایی می‌تواند نقش یک ماده فعال واکنش‌زا را بازی می‌کند. پرکننده بخش کوچکی از بتن آسفالتی را تشکیل می‌دهد، ولی با توجه به توانایی جذب به نسبت زیاد قیر، تغییرهای جزئی در مقدار و یا ویژگی های آن می‌تواند،روی نقش قیر به‌عنوان یک ماده چسبنده و پایدار کننده مصالح سنگی اثر بگذارد. یکی ازعامل های تعیین کننده کم‌قیری یا پرقیری مخلوط‌های بتن آسفالتی، ضخامت غشایی است که می‌تواند معیاری برای ناپایداری مخلوط باشد. در این پژوهش با به کارگیری دو گونه پرکننده با ویژگی های هندسی، فیزیکی و شیمیایی متفاوت، اثرگذاری آنها بر نسبت‌های حجمی و ضخامت غشایی مخلوط‌های بتن آسفالتی مورد بررسی قرار می‌گیرد. پرکننده های مورد برسی شامل سیمان پرتلند و گرد سنگ آهکی هستند که هریک در دو سطح ویژه و نرمی متفاوت در ساخت نمونه‌های مارشال استفاده شده و آزمایش می شوند. همچنین بر اساس تعریف های معمول و جدید از ضخامت غشایی، اثر نوع، میزان و نرمی پرکننده بر ضخامت غشایی مورد بررسی قرار می گیرد. نتیجه های این بررسی نشان می‌دهد پایداری مارشال و نسبت های حجمی مخلوط بتن آسفالتی مانند وزن مخصوص، حجم منفذها، جذب قیر و قیر بهینه،افزون بر نوع پرکننده به سطح مخصوص و نرمی آن نیز وابسته است. همچنین ضخامت غشایی با حجم منفذهای سنگدانه‌ها و حجم هوای مخلوط وابستگی نزدیکی دارد.

کلیدواژه‌ها

بتن آسفالتی؛ پرکننده؛ نرمی و سطح مخصوص پرکننده؛ نسبت‌های حجمی؛ ضخامت غشایی

مراجع