چینه نگاری زیستی و محیط رسوبی دیرین نهشته‌های الیگوسن پسین در برش تنبور (جنوب غرب کرمان، ایران مرکزی)

رخساره‌های رسوبی

مقاله 3، دوره 6، شماره 2، اسفند 1392، صفحه 130-149   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/sed.facies.v6i2.18099

نویسندگان

علی انجم شعاع؛ مهناز امیرشاهکرمی^*

دانشگاه پیام نور

چکیده

نهشته‌های الیگوسن پسین در برش تنبور در ایران مرکزی، شامل کربناتهای دریایی کم عمق معادل بخش بالایی عضو C از سازند قم می‌باشند. باتوجه به زیست چینه نگاری روزن‌داران کف‌زی بزرگ، سن این نهشته‌ها چاتین است. بر اساس تجزیه و تحلیل اجتماع زیستی روزن‌داران کف‌زی بزرگ و ریزرخساره ها سه محیط مهم رسوبی در برش مورد مطالعه شناسایی گردید که عبارتند از: بخش کم عمق دریای باز، سد ریفی و لاگون. بر این اساس، الگوی رسوبی از نوع پلاتفرم کربناته رمپ هوموکلاینال (جورشیب) برای نهشته‌های مورد مطالعه پیشنهاد می‌گردد. ریزرخساره‌های وکستون ـ پکستون تا فلوتستون حاوی روزن داران پورسلانوز در رمپ داخلی و ریزرخساره‌های وکستون ـ گرینستون تا فلوتستون حاوی روزن داران منفذدار هیالین در رمپ میانی شناسایی شده‌اند.

کلیدواژه‌ها

چینه نگاری زیستی؛ ریزرخساره؛ رمپ کربناته؛ چاتین؛ سازند قم؛ ایران مرکزی