تعداد نشریات | 49 |
تعداد شمارهها | 1,848 |
تعداد مقالات | 19,541 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,363,184 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,607,012 |
رابطه ی «اول»، «آخر»، «ظاهر» و «باطن» با انسان کامل | ||
جستارهایی در فلسفه و کلام | ||
مقاله 1، دوره 41، شماره 2، دی 1388 اصل مقاله (156.69 K) | ||
نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/philosophy.v41i2.3953 | ||
نویسندگان | ||
سیدمرتضی حسینی شاهرودی* ؛ Vaḥīda فخّارنوغانی | ||
چکیده | ||
در حوزه عرفان نظری، بسیاری از مسائل عرفانی به آیات قرآنی مستند میشود که از جملة این آیات، آیة شریفة «هو الاوّل و الآخر و الظاهر و الباطن» است. عرفا، غالباً اسماء یاد شده در این آیه را توصیف مقام ذات و هویّت غیبیّه مطلقه دانستهاند و به نظر برخی درک و شهود این اسماء مبنایی برای فهم مسئلة وحدت وجود و ندیدن هرگونه کثرت در عالم هستی میباشد. در این نوشتار، این نظریه مورد نقد قرار گرفته است و با ارائة دلایل متعدد، بیان شده که اسماء چهارگانه در این آیه توصیف مقام ذات نیستند و بنابراین، دلیلی بر وحدت وجود نمیباشد بلکه این آیه به نوعی وصف «انسان کامل» یا «حقیقت محمدیّه» میباشد. کلید واژهها: الاوّل، الآخر، الظاهر، الباطن، هویّت غیبیّه، انسان کامل، حقیقت محمّدیّه. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 281 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 122 |