ردیابی ویروس خاکزاد چغندر‌قند در مزارع استان خراسان رضوی

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 2، دوره 23، شماره 2 - شماره پیاپی 9، اسفند 1388   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v23i2.2545

نویسندگان

فاطمه طبسی نژاد^* ؛ بهروز جعفرپور؛ ماهرخ فلاحتی رستگار؛ سارا قارونی کاردانی

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

چکیده
ویروس خاکزاد چغندرقند (BSBV)، یکی از اعضای جنس پوموویروس بوده و دارای ذرات میله‌ای‌شکل و سه قطعه آر. ان. ا‌ی تک‌رشته‌ای مثبت می‌باشد. این ویروس از نظر مورفولوژی بسیار شبیه به ویروس عامل بیماری رایزومانیای چغندرقند است و همانند آن بوسیله قارچ خاکزاد پلی‌میکسا بتا منتقل می‌شود که سال‌های متمادی می‌تواند در خاک پایدار باقی بماند. دامنه میزبانی این ویروس محدود به خانواده سلمه است. به منظور شناسایی و تعیین پراکنش این ویروس در استان خراسان رضوی، در تابستان و پاییز 1384، حدود 600 نمونه از مزارع مختلف استان از غده‌های مشکوک به آلودگی جمع‌آوری و به آزمایشگاه منتقل گردید. نمونه‌های آلوده به ویروس، با استفاده از آزمون تاس- الیزا مشخص شدند. همچنین برای اثبات دقیقتر نتایج، آزمون آر. تی- پی. سی. آر صورت گرفت که در آن استخراج آر. ان. ای ویروس از غده‌های آلوده، به روش رسوب با PEG6000 انجام شد. سپس بدنبال آن آزمون آر. تی با استفاده‌ از پرایمرهای تصادفی هگزامر جهت سنتز دی. ان. ای مورد استفاده قرار گرفت. واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ویروس انجام گردید. الکتروفورز محصول پی. سی. آر در ژل آگارز 5/1 درصد، قطعه تکثیر شده 399 جفت‌باز مربوط به این ویروس را در نمونه‌های آلوده نشان داد. وجود این ناحیه تکثیر‌شده در نمونه‌های آزمایشی، آلودگی به ویروس مذکور را در مناطق مورد بررسی‌ تأیید می‌کند.

واژه‌های کلیدی: ویروس خاکزاد چغندرقند (BSBV)، پوموویروس‌، آزمون تاس- الیزا، واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز