تأثیر کاهش غلظت علفکش متریبیوزین در مقایسه با وجین و کولتیواتور بر علفهای هرز سیب زمینی در دو سیستم شخم حفاظتی و متداول

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 2، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 6، 1384، صفحه 183-194   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v3i2.1302

نویسندگان

شهاب اقبالی شاه آباد^* ؛ علیرضا کوچکی؛ مهدی نصیری محلاتی

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

در سالهای اخیر، به کارگیری علفکشها با دز کاهش یافته در مدیریت تلفیقی علفهای هرز با هدف کاهش آلودگی محیط زیست، توجه بسیاری از متخصصین علفهای هرز را به خود جلب کرده است. به منظور بررسی تأثیر کاهش غلظت علفکش متریبیوزین بر علفهای هرز سیب زمینی، آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده نواری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو نوع سیستم شخم (حفاظتی- متداول) و 6 تیمار مدیریت علفهای هرز (1- علفکش با دز توصیه شده، 2- علفکش با دز کاهش یافته، 3- وجین، 4- کولتیواتور، 5- تلفیق تیمار 2و3، 6- تلفیق تیمارهای 2و4 ) بود. نتایج نشان داد که تیمار کولتیواتور دارای بیشترین تعداد و بیوماس علفهای هرز بود در حالی که کمترین تعداد علف هرز باریک برگ در تیمار کولتیواتور+ علفکش کاهش یافته و در هر دو سیستم شخم حفاظتی و متداول مشاهده شد و از طرفی بیشترین تعداد شاخه فرعی، بلندترین ارتفاع بوته و بلندترین شاخه‌های فرعی سیب زمینی مربوط به همین تیمار بود. بیوماس علفهای هرز پهن برگ و بیوماس کل علفهای هرز در تیمار علفکش کاهش یافته نسبت به تیمار دز کامل، کمتر بود. بین بیوماس و تعداد علفهای هرز با سطح برگ، ارتفاع و ارتفاع بلندترین شاخه فرعی سیب زمینی همبستگی منفی وجود داشت. به طور کلی تلفیق کولتیواتور با مقدار کاهش یافته علفکش، کارآمدترین روش در مدیریت علفهای هرز سیب زمینی بود.