Compassionate and Satanic Inner Thoughts from the Viewpoint of Mullā Ṣadrā’s

جستارهایی در فلسفه و کلام

Article 2, Volume 43, Issue 1 - Serial Number 86, June 2011, Pages 48-64   

Document Type: Original Article

DOI: 10.22067/philosophy.v43i1.11267

Authors

Riḍā Akbarī^* ; Hādī Riḍā’īyān

Abstract

According to Mullā Ṣadrā, inner thought (khāṭir) in terms of a message, has three main components: 1. Sender of the message, 2. Content of the message, 3. Recipient of the message. Compassionate inner thought is a message that is sent by the angel and is called inspiration, characterized by driving a person toward good; i.e., to actualize the faculties according to the judgment of the intellect and in a moderate way. Satanic inner thought is a message sent by the Satan, is called temptation, and drives man toward evil; namely, it makes him deal more with some of his faculties and actualize him in an immoderate way. With his sublime state of being, i.e. his level of intellect, man relates to the angels and receives compassionate inner thoughts; and with his lower state of being, i.e. his level of imagination (wahm), he relates to the devils and receives satanic inner thoughts. There are two groups of causes for receiving inner thoughts: 1. Divine causes: the divine cause for receiving compassionate inner thought is called tawfīq (success) and the cause for receiving satanic inner thought is called khidhlān (abandonment); 2. Human causes: it means the behaviors and actions that if desirable and based on intellect, they would make man prepared for accepting divine inner thoughts, but if they are undesirable and based on lust and fantasy they would make human soul vulnerable to accepting satanic inner thoughts.

Keywords

Mullā Ṣadrā; compassionate inner thoughts; satanic inner thoughts; success; abandonment; principality of existence; connective gradation of existence; absolute existence; necessity of existence

References

آمدی، عبد الواحد ابن محمد تمیمی، غررالحکم ودررالکلم، قم، انتشارات دفتر تبلیغات، 1366

ابن عربی، محی الدین، الفتوحات المکیه، بیروت، دار صادر، بی تا

اکبری، رضا، جاودانگی، قم، بوستان کتاب، 1382

اکبری، رضا، تصویر زندگی پس از مرگ در فلسفه ابن سینا، فلسفه و کلام اسلامی (مقالات و بررسی­های سابق)، شماره 42، پاییز و زمستان 1388

الرازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1420 ق

السهروردی، عبد القاهر عبدالله ،عوارف المعارف، بیروت، دار الکتاب العربی، 1966 م

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، مفاتیح الغیب، تهران، انتشارات موسسه تحقیقات فرهنگی، 1363

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، المبدأ والمعاد، تهران، انتشارات انجمن حکمت وفلسفة اسلامی، 1354

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، الشواهدالربوبیه فی المناهج السلوکیه، مشهد، انتشارات المرکزالجامعی للنشر، 1360

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، العرشیه، تهران، انتشارات مولی، 1361

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، الحشریه، در مجموعه رسائل فلسفی، تهران، انتشارات حکمت، 1375

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، الحاشیة علی الهیات الشفاء، قم، انتشارات بیدار، بی تا

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، اسرار الآیات، تهران، انجمن حکمت و فلسفه ایران،1360

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة العقلیة، بیروت، دار إحیاء التراث، 1981م

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، کسر الاصنام الجاهلیة، تهران، بنیاد حکمت صدرا، 1381

صدر الدین الشیرازی، محمد بن ابراهیم، شرح الهدایة الاثیریة، تهران، بنیاد حکمت صدرا، 1381

الغزالى، ابو حامد، «قانون التأویل» فی مجموعة رسائل الامام الغزالى، بیروت، دارالفکر، 1416 ق

الغزالى، ابو حامد ، إحیاء علوم الدین، بیروت، دار الکتاب العربى، بی تا

الکلینی، ابو جعفر محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح و تعلیق و تحقیق علی اکبر الغفاری، طهران، دار الکتب الاسلامیه، 1367