اثر تنش خشکی در مراحل مختلف رشد بر میزان قندهای محلول، درجه لوله شدن و میزان آب نسبی برگ برخی ژنوتیپ های ارزن معمولی (Panicum miliaceum L.)

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 5، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 6، 1384، صفحه 219-232   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v3i2.1306

نویسندگان

محمد جواد ثقه الاسلامی^{* 1}؛ محمد کافی²؛ اسلام مجیدی³؛ قربان نورمحمدی⁴؛ فرخ درویش⁴؛ علی قاضی زاده⁵

¹گروه کشاورزی دانشگاه آزاد بیرجند

²دانشگاه فردوسی مشهد

³گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی علوم تحقیقات تهران، تهران- ایران.

⁴دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

⁵دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی بر ارزن، آزمایشی به ‌طور همزمان در بیرجند و سربیشه انجام شد. در این آزمایش پنج تیمار آبیاری (آبیاری مطلوب، تنش در مرحله رویشی، تنش در مرحله ظهور خوشه، تنش در مرحله پر شدن دانه و تنش در دو مرحله رویشی و پر شدن دانه) و پنج ژنوتیپ ارزن معمولی (محلی، K-C-M.2، K-C-M.4، K-C-M.6 و K-C-M.9) در یک طرح (کرتهای خرد شده) اسپلیت پلات در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. تنش خشکی میزان پروتئین دانه، درجه لوله شدن برگ و میزان قندهای محلول برگ را افزایش داده و درصد جوانه‌زنی و میزان آب نسبی برگ را کاهش داد. اگرچه میزان پروتئین دانه و درصد جوانه‌زنی بذر ژنوتیپ‌ها تفاوت معنی داری نداشت، ولی درجه لوله شدن برگ و میزان قندهای محلول آن متفاوت بود. نتایج این آزمایش نشان داد که میزان قند، میزان آب نسبی برگ و درجه لوله شدن برگ هر یک به تنهایی نمی تواند به عنوان معیار گزینش ژنوتیپ‌های پر محصول در نظر گرفته شود. بنابراین توصیه می‌شود در گزینش ژنوتیپ‌های پر محصول از معیارهای دیگری نیز استفاده شود.