زیست چینه نگاری توالیهای سازند پابده در میدان نفتی قلعه نار بر اساس نانوفسیلهای آهکی

رخساره‌های رسوبی

مقاله 3، دوره 8، شماره 1، شهریور 1394، صفحه 59-70   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/sed.facies.v8i1.23781

نویسنده

سعیده سنماری^*

استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران

چکیده

سازند پابده یکی از مهمترین سنگ منشأهای حوضه رسوبی زاگرس است. مطالعه چینه نگاری زیستی سازند پابده در میدان نفتی قلعه نار به شناسایی 23 جنس و 62 گونه از نانوفسیلهای آهکی منجر شده است. مطابق با اولین و آخرین حضور گونه‌های شاخص و تجمعات فسیلی همراه، 14 بایوزون از زون‌بندی (Martini (1971 شامل بایوزونهای Tribrachiatus contortus Zone (NP10) ، Discoaster binodosus Zone (NP11) ،Tribrachiatus orthostylus Zone (NP12) ، Discoaster lodoensis Zone (NP13) ، Discoaster sublodoensis Zone (NP14) ، Nannotetrina fulgens Zone (NP15) ، Discoaster tani nodifer Zone (NP16) ، Discoaster saipanensis Zone (NP17) ، Chiasmolithus oamaruensis Zone (NP18) ، Isthmolithus recurvus Zone (NP19) ، Sphenolithus pseudoradians Zone NP20) ، Ericsonia subdisticha Zone (NP21) ، Helicosphaera reticulata Zone (NP22 و Sphenolithus predistentus Zone (NP23 که با بایوزونهای CP9a-CP17 از زون بندی (Okada & Bukry (1980 مطابقت دارند، شناسایی شدند. در نتیجه این مطالعه و بر اساس بایوزونهای شناسایی شده، سن سازند پابده در شمال فروافتادگی دزفول از ائوسن پیشین (ایپرزین) تا الیگوسن پیشین (روپلین) پیشنهاد می شود.

کلیدواژه‌ها

پالئوژن؛ سازند پابده؛ فروافتادگی دزفول؛ نانوفسیلهای آهکی

مراجع

الیاس لنکران، ز.، حیدری، ا.، میثمی، ع.، پور، ی.، 1389. نگرشی جدید بر تعیین سن و میکروبیواستراتیگرافی سازند پابده در چاه شماره 3 لاوان (بر اساس میکروفسیلهای پلاژیک .(نخستین گردهمایی و همایش ملی بررسی دستاوردهای پژوهشگران علوم زمین ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، صص 1 -6.

بهرامی سامانی، پ.، 1376. مطالعه و بررسی ماهیهای فسیل سازند پابده در باباحیدر (ناحیه شهرکرد). پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد، 259ص.

پرندآور، م.، ماهانی پور، ا.، آقانباتی، ع. 1392. بایواستراتیگرافی نانوفسیلهای آهکی اواخر مایستریشتین ـ ابتدای پالئوسن در برش شیخ مکان (یال شمال شرقی کبیرکوه). پژوهشهای چینه نگاری و رسوب شناسی، 29 (50): 59-78.

حیدری، ا.، قلاوند، ه.، فروغی، ف.، الیاس لنکران، ز.، 1389. تعیین سن سازند پابده در چاه 424 (فروافتادگی دزفول در منطقه اهواز) برمبنای نانوفسیلهای آهکی. نخستین گردهمایی و همایش ملی بررسی دستاوردهای پژوهشگران علوم زمین ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، صص 1-9.

شریعت زاده، م.س.، قویدل سیوکی، م.، میثمی، ع.، 1383. بایواستراتیگرافی سازندهای آسماری تا سروک در چاه پلنگان1 واقع در حوضه دزفول و تطابق آن با چاههای قلعه نار2 و لب سفید 1. بیست و سومین گردهمایى علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور.

صادقی، ع.، هداوندخانی، ن.، 1389. زیست چینه نگاری سازند پابده دربرش چینه شناسی امامزاده سلطان ابراهیم )شمال غرب شهر ایذه(. فصلنامه زمین شناسی ایران، 15: 81- 98.

مطیعی، ه.، 1374. زمین شناسی نفت زاگرس. انتشارات سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، 589 ص.

هادوی، ف.، 1387. نانوپلانکتونهای آهکی .انتشارات بنفشه مشهد، 576 ص.

هادوی، ف.، ثبوت، م.، 1391. نانواستراتیگرافی مرز سازندهای گورپی پابده دربرش تنگ دوراهک (جنوب تاقدیس کنگان) شانزدهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران، شیراز، صص 1-8.

Alavi, M., 2004. Regional stratigraphy of the zagros fold-thrust belt of iran and its proforeland evolution. American Journal of Science, 304: 1-20.

Alizadeh, B., Sarafdokht, H., Rajabi, M., Opera, A., & Janbaz, M., 2012. Organic Geochemistry and petrography of Kazhdumi (Albian-Cenomanian) and Pabdeh (Paleogene) potential source rock in Southern part of the Dezful Embayment, Iran. Journal of Organic Geochemistry, 49: 36-46.

Bahrami, M., 2009. Microfacies and Sedimentary Environments of Gurpi and Pabdeh Formations in Southwest of Iran. American Journal of Applied Science 6 (7): 1295-1300.

Behbahani, R., Mohseni, H., Khodabakhshand, S., & Atashmard, Z., 2010. Depositional environment of the Pabdeh formation (Paleogene) Elucidated from trace fossils, Zagros Basin, W Iran. 1st International Applied Geological Congress, pp. 1004-1007.

Bordenave, M.L., 2002. The Middle Cretaceous to Early Miocene Petroleum System in the Zagros Domain of Iran, and its prospect evaluation, AAPG Annual Meeting, Houston, Texas, 1-9.

Bown, P.R., & Young, J.R., 1998. Techniques. In: Bown, P.R., (ed.), Calcareous Nannofossil Biostratigraphy. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, Boston, London, 16-28.

Martini, E., 1971. Standard Tertiary and Quaternary Calcareous Nannoplankton Zonation. In: Farniacci, A., (ed.), Proceedings of 2th International Conference on Planktonic Microfossils. Rome, Italy. Edizioni Tecnoscienza, 2: 739-785.

Okada, H., & Bukry, D., 1980. Supplementary modification and introduction of code numbers to the low-latitude coccolith biostratigraphic zonation. Marine Micropaleontology, 5 (3): 321-325.

Perch-Nielsen, K., 1985. Cenozoic Calcareous Nannofossils. In: Bolli, H.M., Saunders, J.B., Perch-Nielsen, K. (eds.), Plankton Stratigraphy. Cambridge University Press, 427-554.

Wynd, J.G., 1965. Biofacies of the Iranian consortium-agreement area. Iranian Offshore Oil Company, Tehran, Report 1082.