امتناع معرفت کنه ذات و صفات الهی در نهج البلاغه

علوم قرآن و حدیث

مقاله 4، دوره 45، شماره 2، مهر 1392   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/naqhs.v45i2.11841

نویسندگان

نصرت نیل ساز^* ؛ مجید معارف؛ زهره بابا احمدی میلانی

چکیده

پرسش از امکان معرفت کنه ذات و صفات الهی همواره یکی از مهم‌ترین مسائل در تاریخ اندیشۀ بشر است. در فرازهای متعددی از سخنان حضرت علی (ع) به این مسأله تصریح شده که معرفت کنه ذات و صفات الهی به وسیلۀ هیچ‌کدام از ابزارهای شناخت برای بشر امکان‌پذیر نیست. اگرچه این نوع شناخت برای احدی مقدور نیست، ولی نمی‌توان به بهانۀ امتناعِ شناخت کنه ذات و صفات الهی، از اصل خداشناسی محروم ماند. شناخت خدا از طریق صفات و آثار صنع الهی در عالم تکوین امکان‌پذیر است. در این پژوهش برآنیم، به بررسی و تبیین معرفت کنه ذات و صفات الهی بپردازیم و با استناد به فرازهایی از کلام حضرت علی (ع) نشان دهیم که چنین شناختی نه تنها امکان‌پذیر نیست، بلکه اساساً ممتنع است. ولیکن خدا را از روی صفات و آثارش می‌توان شناخت.

کلیدواژه‌ها

ابزارهای شناخت؛ کنه ذات و صفات خدا؛ نهج البلاغه