اقلیدی، ا. (1387الف). هزار و یک شب: پریانهها 1. تهران: مرکز.
اقلیدی، ا. (1387ب). هزار و یک شب: پریانهها 2. تهران: مرکز.
انوشیروانی، ع. (1391). ادبیات تطبیقی و ترجمهپژوهی. ویژهنامۀ ادبیات تطبیقی، 3(5)27-48.
ایروین، ر. (1383). تحلیلی از هزار و یک شب. ترجمۀ فریدون بهدرهای. تهران: فرزان.
آذرنوش، آ. (1387). دربارۀ ترجمۀ تازۀ هزار و یک شب. فصلنامۀ مترجم، 47، 3-15.
بهار، م. (1376). سبکشناسی. تهران: مجید.
بیضایی، ب. (1392). هزار افسان کجاست. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
بینا. (2008). الف لیله و لیله. بیروت، لبنان: دار صادر.
ثمینی، ن. (1379). کتاب عشق و شعبده، پژوهشی در هزار و یک شب. تهران: مرکز.
دیوید پ. (1389). شیوههای داستانپردازی در هزار و یک شب. ترجمۀ فریدون بهدرهای، تهران: هرمس.
ریو، ه. (1886). هزار و یک شب، ادینبورگ ریویو.
ستاری، ج. (1368). افسون شهرزاد، پژوهشی در هزار و یک شب. تهران: مرکز.
صلحجو، ع. (1391). گفتمان و ترجمه. تهران: مرکز.
طسوجی، ع. (1391). هزار و یک شب. تهران: اشارات طلایی.
قدرتی، ح. (1393). هزار و یک شب و ترجمههای فارسی آن. فصلنامۀ رشد آموزش زبان و ادب فارسی، شماره 109.
مارزلف، ا.، و بهارلو، م. (1384). دربارۀ هزار و یک شب، گفتوگوی ایسنا با اولریش مارزلف و محمد بهارلو. www.isna.ir
محجوب، م. (1383). ادبیات عامیانۀ ایران. تهران: چشمه.
محسنی، ص. (1387). ترجمۀ مقدمه و فصل چهارم کتاب ترجمه کردن، قضایایی برای ترجمه اثر ژان رنه لادمیرال. (پایاننامه کارشناسی ارشد). دانشگاه شهید بهشتی.
مسبوق، س. م.، و دلشاد، ش. (1394). نقد و تحلیل تعدیلات ساختاری در ترجمۀ طسوجی و اقلیدی از هزار و یک شب. مطالعات زبان و ترجمه، 48(3)، 55-81.
مهدیپرور، ف. (1389، شهریورماه). نظری بر روند پیدایش نظریههای ترجمه و بررسی سیستم تحریف متن از نظر آنتوان برمن. کتاب ماه ادبیات، 41، 57-63.
مهدیپرور، ف. (1390، تیرماه). قضایایی برای رویارویی با مشکلات ترجمه. کتاب ماه ادبیات، 165، 48-52.
مرعشیپور، م. (1390). هزار و یک شب. تهران: نیلوفر.
Peter d.molan (1998) the Arabian nights: the oral connection, edeniyat n.s.vol.ll.nos
Baker, M. (1992). In Other Words: A Coursebook on Trans-lation. London and New York: Routledge.
Robert altre, (1981), the art of biblical narrative. New york, basik books.