تحلیلی بر راهبردهای تحقیقات حبوبات در ایران: رهیافت‌هایی از اولین همایش ملی حبوبات

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 1، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 7، 1385، صفحه 1-14   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v4i1.1314

نویسندگان

عبدالرضا باقری^{* 1}؛ احمد نظامی¹؛ حسن پرسا²

¹دانشگاه فردوسی مشهد

²پژوهشگر گروه پژوهشی بقولات/ پژوهشکدة علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

حبوبات به عنوان دومین منبع غذایی انسان مطرح بوده و از ویژگی‌های غذایی و زراعی قابل توجهی برخوردار می‌باشند. این محصولات، از مهم‌ترین منابع گیاهی غنی از پروتئین و از جمله گیاهان زراعی هستند که در سراسر دنیا کشت می‌شوند و به شرایط آب و هوایی متفاوت از معتدل تا گرم و از مرطوب تا خشک، سازگاری یافته‌اند. از دیگر خصوصیات این گیاهان می‌توان به قابلیت همزیستی با باکتری‌های تثبیت کنندة نیتروژن هوا و نقش آنها در حاصلخیزی و نیز تقویت و بهبود خصوصیات فیزیکی خاک اشاره کرد. در این راستا نقش حبوبات در ثبات و پایداری تولید محصولاتی مانند غلات، از جمله زمینه‌های تحقیقاتی می‌باشد که امروزه به‌طور وسیع در نقاط مختلف دنیا، مورد توجه می‌باشد. در برخی نقاط دنیا نیز با جایگزینی بقولات (شامل حبوبات) به‌جای آیش در سیستم زراعی گندم-آیش، به موفقیت‌های بسیار مطلوبی در پایداری تولید دست‌یافته‌اند. با توجه به اهمیت این موضوع، اولین همایش ملی حبوبات با هدف بررسی مهم‌ترین فرصت‌ها و چالش‌های فراروی تولید حبوبات در کشور، با همت پژوهشکدة علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد و با همکاری برخی مراکز دانشگاهی، پژوهشی و اجرایی کشور در تاریخ 29 و 30 آبان‌ماه 1384 در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد. این مقاله با هدف ترسیم دورنمایی از راهبردهای تحقیقات حبوبات در ایران، به بررسی مجموعة مقالات ارائه‌شده در همایش پرداخته و ضمن ارائة رهیافت‌های آن، مهم‌ترین موارد مندرج در بیانیة پایانی همایش را ذکر می‌نماید.