1. اسماعیلی، ش. م.، تقوایی، ع. ا. (1390). ارزیابی آسیبپذیری شهر با رویکرد پدافند غیرعامل با استفاده از روش دلفی، نمونه موردی: شهر بیرجند. مدیریت شهری، 9 (28)، 110 – 93.
2. آفتاب، ا.، نظمفر، ح.، موسوی، م.، عشقی، ع. (1395). تاثیر عوامل جغرافیایی بر پدافند غیرعامل در مناطق مرزی استان آذربایجان غربی (با تاکید بر مکانیابی مراکز حساس و نظامی). پژوهشنامه مطالعات مرزی، 2 (4)، 155 – 127.
3. امانپور، س.، محمدی دهچشمه، م.، علیزاده، م. (1395). ارزیابی آسیبپذیری زیرساختهای شهری کوهدشت با رویکرد پدافند غیرعامل. آمایش سرزمین، 1 (8)، 154-133.
4. اﻣﯿﻨﯽ ورﮐﯽ، س.، ﻣﺪﯾﺮی، م.، ﺷﻤﺴﺎﯾﯽ زﻓﺮﻗﻨﺪی، ف.، ﻗﻨﺒﺮی ﻧﺴﺐ، ع. (1393). ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ دﯾﺪﮔﺎهﻫﺎی ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ آسیبپذیری ﺷﻬﺮﻫﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺨﺎﻃﺮات ﻣﺤﯿﻄﯽ و اﺳﺘﺨﺮاج ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎی ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار در آن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﮐﯿﻮ. فصلنامۀ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان، 3 (4)، 18 – 5.
5. ﭘﺮﯾﺰادی، ط.، ﺣﺴﯿﻨﯽاﻣﯿﻨﯽ، ح.، ﺷﻬﺮﯾﺎری، م. (1389). ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﻤﻬﯿﺪات ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ در ﺷﻬﺮ ﺳﻘﺰ در روﯾﮑﺮدی ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ. ﻓﺼﻞﻧﺎﻣﮥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮی، 26(8)، 202 – 191.
6. ﺣﺴﯿﻦزاده دﻟﯿﺮ، ک.، ﻣﻠﮑﯽ، ک.، ﺷﻔﺎﻋﺘﯽ، آ.، ﺣﯿﺪریﻓﺮ، م. (1391). ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ و ﺗﻮﺳﻌﮥ ﭘﺎﯾﺪار ﺷﻬﺮی ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﮐﺎرﺑﺮیﻫﺎی ﺗﻬﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ کلانشهر ﺗﺒﺮﯾﺰ از ﻣﻨﻈﺮ ﺟﻨﮓ. ﻓﺼﻞﻧﺎﻣﮥ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ و ﭘﺎﯾﺪاری ﻣﺤﯿﻂ، 5 (2)، 24 -1.
7. ﺣﺴﯿﻨﯽ اﻣﯿﻨﯽ، ح. (1391). ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺷﻬﺮک اداری ﺷﻬﺮﯾﺎر ﺑﺮ اﺳﺎس اﺻﻮل ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ، دو فصلنامۀ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان، 1 (1)، 21 -2.
8. ﺧﺪاﯾﯽ، ه. (1386). ﻣﺸﮑﻼت و ﭼﺎﻟﺶﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان و راﻫﮑﺎرﻫﺎی آن. ﻣﺠﻠﮥ داﻧﺸﮑﺪة ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان. 16(8)، 29 -12.
9. ﺧﻤﺮ، غ.، ﺻﺎﻟﺢ ﮔﻮﻫﺮی، ح. (1392). برنامهریزی ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ و ﻣﮑﺎنﯾﺎﺑﯽ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎهﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﻄﻖ ﻓﺎزی. ﻓﺼﻞﻧﺎﻣﮥ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺤﯿﻄﯽ، 2 (7)، 34 -21.
10. دادگر، م. (1396). نقش اصول پدافند غیرعامل در کاهش آسیبپذیری کالبدی مسکن شهری مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران. پایاننامه کارشناسی ارشد. تهران، دانشگاه تربیت مدرس.
11. رضویان، م. ت.، علیان، م.، رستمی، ح. (1396). ارزیابی آسیبپذیری مکانی زیرساختهای استان یزد با رویکرد پدافند غیرعامل. آمایش سرزمین، 9 (2)، 20-1.
12. رنجبر، م.، حمزه نیسیانی، م. (1393). ارزیابی میزان آسیبپذیری معابر شهری و شبکههای ارتباطی منطقه ده شهرداری تهران بر اساس اصول پدافند غیرعامل و با استفاده از روش کارور. فصلنامه جغرافیای طبیعی، 7 (26)، 120 -99.
13. رهنما، م.، آفتاب، ا. (1393). مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی شهر ارومیه با استفاده از GIS و AHP. جغرافیا و توسعه، 35 (12)، 166 – 153.
14. ﺳﺠﺎدﯾﺎن، ن.، ﻋﻠﯿﺰاده، م.، ﭘﺮوﯾﺰﯾﺎن، ع. (1395). ﺳﻨﺠﺶ اﺳﺘﻘﺮار ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎی کلانشهر اﻫﻮاز ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﺻﻮل ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ. ﻣﺠﻠﮥ آﻣﺎﯾﺶ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﻓﻀﺎ، 7(24)، 183-169.
15. سلیمانی، ع.، آفتاب، ا.، شیخاحمدی، ا. (1395). بررسی، تحلیل و رتبهبندی سطوح برخورداری محلات بافت فرسوده شهر ارومیه. مطالعات مدیریت شهری، 25(8)، 90 – 79.
16. ﺻﯿﺎﻣﯽ، ق.، ﻟﻄﯿﻔﯽ، غ.، ﺗﻘﯽﻧﮋاد، ک.، زاﻫﺪی ﮐﻼﮐﯽ، ا. (1392). آﺳﯿﺐﺷﻨﺎﺳﯽ ﭘﺪاﻓﻨﺪی ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺷﻬﺮی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺒﯽ AHP و GIS (ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻣﻮردیﮔﺮﮔﺎن). ﻣﺠﻠﮥ آﻣﺎﯾﺶ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﻓﻀﺎ، 3 (10)، 42 -21.
17. ﻋﻠﯿﺰاده، م. (1395). ارزﯾﺎﺑﯽ آسیبپذیری زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﮐﻮﻫﺪﺷﺖ ﺑﺎ روﯾﮑﺮد ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ. اهواز: ﭘﺎﯾﺎنﻧﺎﻣﮥ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ. رﺷﺘﮥ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ و برنامهریزی ﺷﻬﺮی، داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ چمران اهواز.
18. ﻗﺪﯾﺮی، م.، رﮐﻦاﻟﺪﯾﻦ اﻓﺘﺨﺎری، ع. (1392). راﺑﻄﮥ ﺳﺎﺧﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﻬﺮﻫﺎ و ﻣﯿﺰان آسیبپذیری در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻄﺮ زﻟﺰﻟﻪ (ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻣﻮردی: ﻣﺤﻼت کلانشهر ﺗﻬﺮان). ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ و برنامهریزی ﻣﺤﯿﻄﯽ، 24 (2)، 153-174.
19. قرارگاه پدافند غیرعامل. (1383). پدافند غیرعامل، نشریه شماره 1. تهران: انتشارات معاونت پدافند هوایی قرارگاه خاتم انبیاء.
20. قنبری، ا.، زلفی، ع. (1393). ارزیابی آسیبپذیری شهری در برابر زلزله با تاکید بر مدیریت بحران شهری در شهر کاشمر. نشریه تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، 1 (4)، 74-59.
21. ﮐﺎﻣﺮان، ح.، ﺣﺴﯿﻨﯽ اﻣﯿﻨﯽ، ح. (1391). ﮐﺎرﺑﺮد ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ در ژﺋﻮﭘﻠﺘﯿﮏ و برنامهریزی ﺷﻬﺮی (ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺷﻬﺮﯾﺎر)، ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ، 10 (35)، 27 -1.
22. متولی حبیبی، ف.، برقچی، م.، (1394)، شناسایی عوامل موثر جهت کاهش آسیبپذیری در بافتهای فرسوده شهری بر اساس ملاحظات پدافند غیرعامل (نمونه موردی: بافت فرسوده قلعه آبکوه مشهد). فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشنامه خراسان بزرگ، 6 (19)، 93-77.
23. ﻣﺤﻤﺪی دهﭼﺸﻤﻪ، م.، ﺣﯿﺪریﻧﯿﺎ، س. (1394). ﻣﺪلﺳﺎزی ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻫﻤﺠﻮاری ﮐﺎرﺑﺮیﻫﺎی وﯾﮋه از دﯾﺪﮔﺎه ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ در کلانشهر اﻫﻮاز. ﻓﺼﻞﻧﺎﻣﮥ برنامهریزی و آﻣﺎﯾﺶ ﻓﻀﺎ، 19 (2)، 236 – 211.
24. موحدینیا، ج. (1386). اصول و مبانی پدافند غیرعامل. پژوهشکده مهندسی پدافند غیرعامل، تهران، انتشارات دانشگاه صنعتی مالک اشتر.
25. یزدانی، م. ح.، سیدین، ا. (1395). بررسی آسیبپذیری شهر از منظر پدافند غیرعامل (مطالعه موردی: شهر اردبیل). فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی «سپهر»، 25 (100)، 34 – 17.
26. Col, J. W. (2002). A study of Clausewitz concept of the military center of gravity. Retrieved from http://www.juris99.com/mil/wc4.htm.
27. Dreier, P. (2003). American urban crisis: A decade after the Los Angeles riots. Journal of National Civic Review, 29(3), 34-50.
28. Leritina, G., & Hauskenc, K. (2011). Preventive strike vs. false targets and protection in the fence strategy. Reliability Engineering and System Safety, 96(8), 912-924.
29. Liangfeng, Z., Guirong, Z., Kunlong, Y., & Liang, Z. (2002). Risk analysis system of geo-hazard based on GIS technique. Journal of Geographical Sciences, 12(3), 371-376.
30. Niemira, M., & Saaty, T. L. (2004). An analytic network process model for financial crisis forecasting. International Journal of Forecasting, 20(4), 573-58.
31. Saaty, T. (1999). Fundamentals of the analytic network process. Kobe: Proceedings of ISAHP.
32. Srikanth, T., Kumar, R. P., Singh, A. P., Rastogi, B. K., & Kumar, S. (2010). Earthquake vulnerability assessment of existing buildings in Gandhidham and Adipur Cities, Kachchh, Gujarat (India). European Journal of Scientific Research, 41(3), 336-353.
33. Wisner, B., & Walker, P. (2005, January). Feinstein international famine center. Paper presented at the World Conference on Disaster Reduction, Kobe, Japan.