نقدی بر طرح انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی ایران

آب و توسعه پایدار

مقاله 13، دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 6، شهریور 1395، صفحه 124-129   

نوع مقاله: سایر مطالب علمی نشریه

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jwsd.v3i1.59556

نویسنده

فاطمه ظفرنژاد^*

پژوهشگر آب و توسعه پایدار

چکیده

این روزها طرح‎های ذخیره و انتقال آب به دوردست‎ها زیاد مطرح می‎شوند. خط انتقال بهشت‎آباد از سرشاخه‎های کارون به فلات مرکزی، انتقال از خزر به فلات مرکزی، انتقال از خلیج فارس به 16 استان فلات مرکزی از مهمترین‎ آن‎‎ها هستند که ویژگی مشترک این طرح‎ها تفوق نگرش چیرگی بر طبیعت بجای سازگاری با آن، و بیگانگی با بوم‎شناسی است. تجربه نشان می‎دهد طرح‎هایی از این دست به نابودی رودها، تالاب‎ها، دریاچه‎ها و به تغییر کاربری خطرناک روی زمین انجامیده‎اند و در کنار برخی رفتارهای نادرست دیگر انسان امروز، ناقوس پایان حیات روی زمین را به صدا درآورده‎اند. این مقاله به نقد طرح انتقال از خلیج فارس به 16 استان می‎پردازد که بخش‎های مهمی از آن در دیگر طرح‎های بزرگ انتقال نیز صدق می‎کند. در این مقاله با پیش درآمدی از وضعیت کنونی زمین، به بررسی سند قرارداد طرح انتقال آب از خلیج فارس به 16 استان مرکزی و مغایرت‎های آن با بوم‎شناسی و پایداری زمین می‎پردازیم.

کلیدواژه‌ها

دستور 21؛ توسعه تهاجمی؛ آب شیرین کردن؛ اصلاح الگوی مصرف؛ اقتصاد مقاومتی

مراجع