بررسی اثر گاوپنبه (Abutilon theophrasti) بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا (Glycine max) در تراکم‌های مختلف گیاهی و تاریخ‌های مختلف کاشت

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 6، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 7، 1385، صفحه 71-82   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v4i1.1319

نویسندگان

مهناز شفیق^{* 1}؛ محمدحسن راشد محصل²؛ مهدی نصیری محلاتی¹

¹دانشگاه فردوسی مشهد

²گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

به منظور مطالعه اثر تراکم‌های مختلف گاوپنبه (Abutilon theophrasti Medicus) و تاریخ کاشت‌های همزمان سویا (Glycine max (L.) Merrill) وگاوپنبه بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی در سال 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجراء شد. این آزمایش، با آرایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد و شامل 2 فاکتور تراکم گاوپنبه در 4 سطح (4،2،0و8 بوته در مترمربع) و تاریخ کاشت همزمان سویا و گاوپنبه در 3 سطح ( 3 اردیبهشت،23 اردیبهشت و 13 خرداد) بود. بررسی عملکرد دانه و اجزای عملکرد نشان داد که افزایش تراکم گاوپنبه از طریق کاهش معنی‌دار در تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در بوته سویا باعث افت معنی‌دار عملکرد دانه شد. تاریخ‌های مختلف کاشت، بر عملکرد و تمام اجزای عملکرد، اثر معنی‌داری داشت بطوریکه با تأخیر در کاشت، در همه اجزای عملکرد و عملکرد کاهش مشاهده شد. اثرات متقابل تراکم و تاریخ کاشت نیز بر تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف سویا معنی‌دار بود اما بر تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه سویا معنی‌دار نبود.