عوامل مؤثر بر دست‌یابی دولت حسن روحانی به توافق هسته‌ای

پژوهش نامه ایرانی سیاست بین الملل

مقاله 1، دوره 3، شماره 2، مرداد 1394، صفحه 28-48   

نوع مقاله: مقالات

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jipr.v3i2.49501

نویسندگان

علی باقری دولت آبادی^{* 1}؛ اسماعیل مردانلو²

¹دانشگاه دولتی یاسوج

²یاسوج

چکیده

یکی از چالش‌برانگیزترین مباحث سیاست خارجی ایران طی سال‌های 1381 تا 1394 موضوع پرونده هسته‌ای بود. در طول این سال‌ها دولت سید محمد خاتمی و محمود احمدی‌نژاد هر یک به‌نوعی درصدد پایان دادن به این چالش برآمدند اما این مهم تنها در دولت حسن روحانی محقق شد. این شرایط منجر به طرح این سؤال می‌گردد که چه عواملی بر تصمیم‌گیری رهبران سیاسی ایران و توفیق آنان در شکل‌گیری یک توافق بین‌المللی در این مقطع زمانی تأثیر گذاشت؟ فرضیه پژوهش حاضر بر این استدلال استوار است که طبق نظریه تصمیم‌گیری روزنا از میان متغیرهای 5 گانه در تصمیم‌گیری، عامل فرد، جامعه و نظام بین‌الملل بیشترین تأثیرگذاری را در حصول این توافق ایفا کرده‌اند. یافته‌های پژوهش از ویژگی‌های شخصیتی حسن روحانی، خواسته مردم برای پایان تحریم‌ها و احقاق حق هسته‌ای و استقبال جامعه جهانی از ریاست جمهوری حسن روحانی به‌عنوان مهم‌ترین عوامل در به سرانجام رسیدن پرونده هسته‌ای یاد می‌کند. بااین‌حال تاثیر متغیرهای دیگر همچون نقش و بوروکراتیک را در این میان نادیده نمی‌انگارد. در انجام پژوهش حاضر از روش کیفی از نوع تبیینی و منابع الکترونیکی و نوشتاری استفاده شده است.

کلیدواژه‌ها

توافق هسته‌ای؛ جیمز روزنا؛ تصمیم‌گیری؛ ایران؛ حسن روحانی