نظریه«اصالت وجود» و نوآوری های فلسفی حاصل از آن نظریه در حکمت متعالیه

جستارهایی در فلسفه و کلام

مقاله 2، دوره 44، شماره 2، اسفند 1391   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/philosophy.v44i2.7904

نویسندگان

علی ارشد ریاحی؛ مهدی گنجور^*

ایرانی

چکیده

مسئلۀ اصالت وجود که از اساسی‌ترین مسائل فلسفۀ اولی می‌باشد، یکی از شاخصه‌های اصلی فلسفۀ صدرالمتألهین است و اکثریت قریب به اتّفاق مباحث حکمت متعالیه، مبتنی بر آن قلمداد شده است. تا آنجا که متعالیه بودن حکمت ملاصدرا را به دلیل تعالی وجود و «وجود» را اولین و آخرین حرف او در این نظام فلسفی دانسته‌اند.
ملاصدرا در کشف و یا برهانی کردن بسیاری از مسائل فلسفی از قبیل تشکیک وجود، امکان فقری، حرکت جوهری، سریان علم و قدرت در موجودات و بسیاری از مسائل مربوط به قوّه و فعل، و صنع و ابداع، مدّعی ابتکار و نوآوری است.
نوشتار حاضر، ضمن بررسی جایگاه اصالت وجود در حکمت متعالیه، به بیان نتایج و برکاتی که از قول به اصالت وجود، عاید این مکتب شده و موجب نوآوری‌هایی در آن گردیده است، می‌پردازد.

کلیدواژه‌ها

اصالت وجود؛ حکمت متعالیه؛ نوآوری فلسفی؛ وحدت در عین کثرت؛ امکان فقری؛ حرکت جوهری