تعیین خسارت آلودگی ناشی از پساب آب‏ شیرین‏ کن‏ های منطقه ویژه پارس جنوبی (مطالعه موردی آب شیرین‏ کن نور ویژه)

آب و توسعه پایدار

مقاله 2، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 7، اسفند 1395، صفحه 1-8   

نوع مقاله: مقاله علمی- ترویجی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jwsd.v3i2.39597

نویسندگان

الهام موحد^{* 1}؛ زهرا عابدی²

¹دانشگاه آزاد اسلامی

²دانشگاه آزاد اسلامی،علوم تحقیقات تهران

چکیده

تحقیق حاضر به بررسی و مطالعه تعیین خسارت آلودگی پساب آب‏ شیرین‏ کن‏ های منطقه ویژه پارس جنوبی (مطالعه موردی آب شیرین‏ کن نورویژه) می‏ پردازد. گسترش و توسعه صنایع مختلف در منطقه پارس جنوبی، ایجاد آلودگی زیست‏ محیطی ناشی از این صنایع و توجه به حساسیت اکولوژیکی این منطقه علت انتخاب آن برای انجام این تحقیق می ‏باشد. در چند سال اخیر به علت کمبود منابع آب در برخی از نقاط کشور و همین طور گسترش مصارف صنعتی استفاده از تصفیه آب به روش اسمز معکوس افزایش یافته است. در این تحقیق به تعیین خسارت زیست محیطی ناشی از آلودگی پساب خروجی دستگاه آب‏ شیرین‏ کن نورویژه و مشخص نمودن متغیرهای اثرگذار در کاربرد آب‏ شیرین ‏کن‏ ها بر آلوده کردن اکوسیستم آبی پرداخته شده است. بطوریکه با استفاده از روش برآورد خسارت و با محاسبه هزینه‏ های خارجی میزان خسارت ناشی از آلودگی پساب آب شیرین‏ کن مورد مطالعه، برآورد گردید. به همین منظور از پساب آب شیرین ‏کن نورویژه در دو فصل نمونه ‏برداری گردید. پارامترهای مختلف فیزیکی، شیمیایی آب شامل PH ،TDS، سولفات، سدیم، کلسیم ،آهن، جیوه و منگنز مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج آزمایش و مقایسه آن با استانداردهای ملی جهت تخلیه به خلیج فارس(موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران) نشان می‏ دهد که غلظت پارامترهای TDS، سولفات و سدیم در هر دو فصل بالاتر از حد مجاز استاندارد می‏باشد.

کلیدواژه‌ها

آب شیرین‏ کن نورویژه؛ تخلیه پساب؛ آلودگی پساب؛ خسارت زیست محیطی

مراجع

آیین‏نامه اجرایی بند (ج) ماده 104 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران(جرایم زیست‌محیطی). 1379. تصویب ‏نامه هیات وزیران. جلسه مورخ 27/12/1379.

ریاحی نیا، ا. 1387. برآورد خسارت ناشی از آلودگی آب بر تالاب میانگران. اولین همایش ملی تالاب‏ های ایران. دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز. ایران.

سازمان حفاظت محیط زیست. 1390. مطالعات برنامه جامع پیشگیری و مقابله با آلودگی‏ های زیست‏ محیطی- آب‏ های دریای عمان و خلیج فارس.

قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. 1379.

عابدی، ز. ریاحی، م. و صالحی، ص. 1393. تجزیه و تحلیل اقتصادی جرایم زیست محیطی در ایران و مشکلات اجرایی آن. فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست، 16(4): 175-187.

کریم زادگان، ح. 1386. مبانی اقتصاد محیط زیست. انتشارات نقش مهر. تهران.

کفاشی، س. 1385. برآورد خسارت ناشی از آلودگی آب بر تالاب شادگان. سومین همایش ملی بحران‏ های زیست‏ محیطی ایران و راهکارهای بهبود آن‏ها. دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات مرکز اهواز)، اهواز، ایران.

کلانتری، ن. 1390. بررسی خصوصیات میکروبی و شیمیایی آب شرب بخش‏‏ ها و روستاهای سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس( عسلویه-استان بوشهر). معاونت پژوهشی دانشگاه شهید چمران اهواز.

گروه بین‌المللی ره شهر. 1390. مطالعات زیست‌محیطی منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس.

مختاری، ر. 1387. روش‏ های شیرین‌سازی آب. انتشارات ویژه نشر.

معاونت نیروی انسانی سازمان محیط زیست. 1377. ضوابط استانداردهای زیست‌محیطی (در زمینه محیط انسانی).

موسسه استاندارد وتحقیقات صنعتی ایران. 1388. استاندارد کیفیت شیمیایی آب آشامیدنی، شماره 1053.

نخجیری، ح. 1389. برآورد خسارت ناشی از آلودگی آب و ارزش ‏گذاری اقتصادی منابع آب تالاب میانکاله. پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست- اقتصاد محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم و تحقیقات تهران.

وزارت نیرو. 1371. استاندارد کیفیت آب آشامیدنی. نشریه شماره 3-116، استاندارد مهندسی آب. تهران.

موحد، الف. 1391. تعیین خسارت آلودگی پساب آب‏ شیرین‏ کن ‏های منطقه ویژه پارس جنوبی (مطالعه موردی آب‏شیرین‏کن نور ویژه)، پایان ‏نامه دوره کارشناسی ارشد رشته مدیریت محیط زیست- اقتصاد محیط زیست- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.

ترنر، آر.ک.، باتمن، دی. و پیرس، آی. (ترجمه: دهقانیان، س. کوچکی، ع. و کلاهی اهری، ع.) 1379. اقتصاد محیط‌زیست- انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.

Chahg Y., Hans MS. and Haakon V. 2001. The environmental cost of water pollution in Chongqing, China. Environment and Development Economics, 6: 313–333.

He H., Zhou J., Wu Y., Yu Q., Zhang W. and Xie X. 2007. Estimating Water Quality Pollution Impacts Based on Economic Loss Models in Urbanization Process in Xi’an, China. journal of urban planning and development, 133:3(151), 151-160.