بررسی ﭘیچیدگی دستوری در متون استدلالی زبان‌آموزان ایرانی از سه سطح مختلف توانش زبانی

مطالعات زبان و ترجمه

مقاله 4، دوره 49، شماره 4، بهمن 1395، صفحه 61-75   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/lts.v49i4.61672

نویسندگان

فرزانه شادلو؛ حسام الدین شهریاری احمدی^* ؛ بهزاد قنسولی

گروه زبان انگلیسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

بسیاری از پژوهش‌های انجام‌شده، به بررسی پیچیدگی دستوری در متون آکادمیک ﭘرداخته‌اند، اما برخی از ﭘﮊوهش‌ها، جمله‌واره‌ها و جمله‌واره‌های وابسته و برخی دیگر گروه‌واﮊه‌ها و مخصوصاً گروه‌واﮊه‌های اسمی را به‌عنوان بهترین معیار جهت سنجش پیچیدگی دستوری در متون آکادمیک لحاظ کرده‌اند. در این راستا، پژوهش حاضر بر مبنای دسته‌بندی ﭘیشنهادی لو (۲۰۱۱) به بررسی بسامد ۵ مؤلفۀ دستوری در ﭘیکره‌ای متشکل از متون استدلالی به زبان انگلیسی می‌ﭘردازد. متون استدلالی در این ﭘیکره توسط زبان‌آموزان ایرانی از سه سطح مختلف توانش زبانی نوشته شده‌اند. در این راستا، ۱۴مشخصۀ ﭘیچیدگی دستوری در این پژوهش بررسی شد و نتایج بررسی آماری حاکی از آن بود که ۵ مشخصه (میانگین طول تی ‌یونیت ، گروه‌واژه‌های فعلی به‌ازای هر تی‌یونیت، میانگین طول جمله‌واره، اسم‌واره‌های ﭘیچیده به‌ازای هر تی‌یونیت و اسم‌واره‌های ﭘیچیده به‌ازای هر جمله‌واره) از ۱۴مشخصه، تفاوت معناداری را بین سه گروه مورد بررسی در این ﭘﮋوهش نشان دادند. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که مشخصه‌های مبتنی بر پیچیدگی گروه‌واژه‌ها در ﭘیش‌بینی پیچیدگی دستوری در متون استدلالی از اهمیت بالاتری برخوردارند و در نتیجه گروه‌واﮊه‌ها و مخصوصاً گروه‌واﮊه‌های اسمی نیاز به بررسی بیشتری در پژوهش‌های آتی دارند.

کلیدواژه‌ها

متون اکادمیک؛ پژوهش پیکره‌ای؛ متون استدلالی؛ پیچیدگی دستوری؛ گروه‌واﮊه‌های اسمی

مراجع

Ai, H., & Lu, X. (2013). A corpus-based comparison of syntactic complexity in NNS and NS university students’ writing. In A. Diaz-Negrillo, N. Ballier, & P. Thompson (Eds.), Automatic treatment and analysis of learner corpus data (pp. 249–264). Amsterdam/ Philadelphia: John Benjamins.

 

Applied Linguistics, 15, 2, 169–185.doi: 10.1093/applin/15.2.169

Beers, S., & Nagy, W. (2010). Writing development in four genres from grades three to seven: Syntactic complexity and genre differentiation. Reading and Writing, 24(2), 183–202. doi: 10.1007/s11145-010-9264-9

 

Biber, D., & Gray, B. (2013). Being specific about historical change: The influence of sub-register. Journal of English Linguistics, 41(2), 104–134. doi: 10.1177/0075424212472509

 

Biber, D., Conrad, S., & Reppen, R. (1994). Corpus-based approaches in applied linguistics.

Biber, D., Gray, B., & Poonpon, K. (2011). Should we use characteristics of conversation to measure grammatical complexity in L2 writing development? TESOL Quarterly, 45(1), 5–35. doi:10.5054/tq.2011.244483

 

Byrd, P. (1997). Grammar from context: Rethinking the teaching of grammar at various proficiency levels. Language Teacher-Kyoto-Jalt, 21, 7–18.

 

Crawford, W. J., & Csomay, E. (2016). Doing corpus linguistics. New York [u.a.]: Routledge.

 

Crowhurst, M. (1990). Teaching and learning the writing of persuasive/argumentative discourse. Canadian Journal of Education / Revue Canadienne De L'education, 15(4), 348–359. doi: 10.2307/1495109

 

Dörnyei, Z. (2007). Research methods in applied linguistics: Quantitative, qualitative, and mixed methodologies. Oxford University Press.

 

Gardner, S., & Nesi, H. (2012). A classification of genre families in university student writing. Applied Linguistics, 34(1), 25–52. doi:10.1093/applin/ams024

 

Granger, S., Hung, J., & Petch-Tyson, S. (Eds.). (2002). Computer learner corpora, second language acquisition, and foreign language teaching. Amsterdam: John Benjamins.

 

Grant, L., & Ginther, A. (2000). Using computer-tagged linguistic features to describe L2 writing differences. Journal of Second Language Writing, 9, 123–145. doi: 10.1016/s1060-3743(00)00019-9

Ho, V. L. (2011). Non–native argumentative writing by Vietnamese learners of English: A contrastive study (Unpublished doctoral dissertation). Georgetown University, Washington, DC.

International Journal of Corpus Linguistics, 15, 474–496. doi:10.1075/ ijcl.15.4.02lu.

Kim, J. (2014). Predicting L2 writing proficiency using linguistic complexity measures: A corpus-based study. English Teaching, 69(4), 27–51. doi: 10.15858/engtea.69.4.201412.27

Larsen-Freeman, D. (1978). An ESL index of development. TESOL Quarterly, 12, 439–448. doi: 10.2307/3586142

 

Lu, X. (2010). Automatic analysis of syntactic complexity in second language writing.

Lu, X. (2011). A corpus-based evaluation of syntactic complexity measures as indices of college-level ESL writers' language development. TESOL Quarterly, 45(1), 36–62. doi: 10.5054/tq.2011.240859

 

Nippold, M. A., Ward-Lonergan, J. M., & Fanning, J. L. (2005). Persuasive writing in children, adolescents, and adults. Language Speech and Hearing Services in Schools, 36(2), 125–138. doi: 10.1044/0161-1461(2005/012)

 

Ortega, L. (2003). Syntactic complexity measures and their relationship to L2 proficiency: A research synthesis of college-level L2 writing. Applied Linguistics, 24(4), 492–518.

Voss, J. F., & Wiley, J. (1997). Developing understanding while writing essays in history. International Journal of Educational Research, 27(3), 255–265. doi: 10.1016/S0883-0355(97)89733-9

 

Wolfe-Quintero, K., Inagaki, S., & Kim, H. Y. (1998). Second language development in writing: Measures of fluency, accuracy, & complexity. Honolulu, HI: University of Hawaii Press.

 

Yang, W., Lu, X., & Weigle, S. C. (2015). Different topics, different discourse: Relationships among writing topic, measures of syntactic complexity, and judgments of writing quality. Journal of Second Language Writing, 28, 53–67. doi: 10.1016/j.jslw.2015.02.002