تدوین و اعتبارسنجی معیارها و شاخص‌های توسعه شهر هوشمند ( موردمطالعه: منطقه سه شهر اصفهان)

جغرافیا و توسعه فضای شهری

مقاله 8، دوره 6، شماره 1 - شماره پیاپی 10، شهریور 1398، صفحه 147-164   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gusd.v6i1.60475

نویسندگان

مهین نسترن^* ؛ فرزانه پیرانی

دانشگاه هنر اصفهان

چکیده

پژوهش حاضر در تلاش است به شناسایی معیارها و شاخص‌های شهر هوشمند متناسب با شرایط فرهنگی شهر اصفهان و به‌ویژه منطقه سه بپردازد تا بتواند اقدامات اصلاحی در جهت شهر هوشمند فراهم آورد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای است. در این مطالعه  در ابتدا با بررسی ادبیات موضوع و دیدگاه‌های مختلف در حوزه شهر هوشمند و تجارب جهانی، 85 شاخص در شش بُعد مردم هوشمند، اقتصاد هوشمند، زندگی هوشمند، حرکت هوشمند، حکمرانی هوشمند و محیط هوشمند تدوین گردید. جهت بررسی انطباق فرهنگی شاخص‌ها و اطمینان از اینکه شاخص‌ها به بهترین نحو برای اندازه‌گیری انتخاب‌شده‌اند؛ از طریق پرسشنامه دو شاخص؛ ضریب نسبی روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا(CVI) مورد قضاوت 30 نفر از متخصصان قرار گرفت. سپس از میان کل شاخص‌ها با نظر کارشناسان حدود 26 شاخص، مورد قضاوت ساکنین منطقه سه قرار گرفت. در انتها میانگین نظرات دو گروه با استفاده از آزمون آماری"مقایسه میانگین دو جامعه مستقل‌" موردبررسی قرار گرفت؛ نتایج مطالعه حاکی از آن است که بین نظرات دو گروه برابری وجود دارد و از میان 85 شاخص موردبررسی، 60 شاخص مناسب شناسایی شدند.

کلیدواژه‌ها

شاخص‌های توسعه؛ شهر بااستعداد؛ شهر الکترونیک؛ شهر هوشمند؛ منطقه سه شهر اصفهان

مراجع

1. معاونت برنامه‌ریزی شهرداری اصفهان. (1392). آمارنامه شهر اصفهان. اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.

2. فلاح، م.، و استقلال، ا. (1392). مروری بر مفاهیم، شاخص‌ها و معیارهای شهر هوشمند. فصلنامه علمی تخصصی شهر هوشمند. 1 (1)، 1-10.

3. کیانی، ا. (1390). شهر هوشمند ضرورت هزاره سوم در تعاملات یکپارچه شهرداری الکترونیک (ارائه مدل مفهومی-اجرایی با تأکید بر شهرهای ایرانی)، آمایش محیط. 4 (14)، 39-64.

4. نظری،م.، و آقا زاده، ف. (1390). شهر الکترونیک: از مفاهیم تا کاربرد. مجله هما، 8 (46)، 21-24.

5. یزدان‌پناه، ا.، و غفاری، ر. (2013). رویکردهای پیدایش شهر الکترونیک به منظور افزایش ارتباطات اثر بخش شهروندان الکترونیکی، عصر فناوری اطلاعات. 1، 53-64.

6. Angelido, M. (2014). Smart city policies: A spatial approach to cities. The International Journal of Urban Policy and Planning, 41(1), 3-11.

7. Berst, J. (2015). Smart cities. Smart cities council. Retrieved 23 December, from http:// www.smartcitiescouncil.com.

8. Caragliu, A., Del Bo, C. H., & Nijkamp, P. (2011). Smart cities in Europe. Journal of Urban Technology,18(1), 45-59.

9. Ching, T. (2013). Smart cities, concepts, perceptions and lessons for planners (Unpublished master's thesis). University of Massachusetts, United States.

10. Chourabi, H., Nam, T., Walker, Sh., Gil-Gracia, R., Mellouli, S., Nahon, K., Prado, T. & Jochen Scholl, H. (2012). Understanding smart cities: An integrative framework. Journal of IEEE ,7(12), 2289-2298.

11. Christopoulou, E., Ringas, D., & Garofalakis, J. (2014). The vision of the sociable smart city. Springer International Publishing Switzerland, 85(30), 545-554.

12. Cocchia, A. (2014). Smart city: How to create public and economic value with high technology in urban space. Italy: Springer International Publishing Switzerland.

13. Cohen, B. (2012). The top 10 smart cities on the planet. Retrieved from http://www.fastcoexist.com.

14. Colldahi, C., Frey, S., & Kelemen, J. (2013). Smart cities: Strategic sustainable development for an urban world (Unpublished master's thesis). School of Engineering Blekinge, Institute of Technology Karlskrona, Sweden.

15. Dameri, R. (2014). Smart city: Comparing smart and digital city (Initiatives and strategies in Amsterdam and Geneva). Italy: Springer International Publishing.

16. Deakin, M., & Alwaer, H. (2011). From intelligent to smart cities. Intelligent Building International, 3(3), 133-139.

17. Ferrro, S. (2011). Smart cities: Analysis of a strategic plan (Unpublished master's thesis). University of Bologna, Italy.

18. Giffinger, R., Fertner, C., Kramar, H., Meijers, E., & Pichler-Milano, N. (2007). Smart cities: Ranking of European medium-sized cities. Australia: Vienna University of Technology.

19. Greco, I., & Bencardino, M. (2014). The paradigm of the modern city: Smart and sensible cities for smart. Computational Science and its Applications, 2(1), 579-597.

20. Hollands, R. G. (2008). Will the real smart city please stand up? Journal City, 12(3), 303-320.

21. Hoon, L., Marguerite, J., Hancock, G., & Mei-Chih, H. (2014). Toward an effective framework for building smart cities: Lesson from Seal & San Francisco. Technological Forecasting and Social Chang, 89(1), 80-99.

22. IESE. )2015(. Cities in motion index. Madrid: IESE Business School.

23. ITU-T Focus Group. (2013). Smart sustainable cities: An analysis of definitions. France: Focus Group Technical Report.

24. Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28(1), 563-575.

25. Madakam, S., & Ramaswamy, R. (2014). Smart cities: Six dimensions. Institute of Research Engineers and Doctors, 23(1), 38-41.

26. Manville, C., Cochrane, G., Cave, J., Millard, J., Pederson, J. K., Thaarup, R. K., Liebe, A., Wissner, M., Miss Ink, R., & Kotterink, B.)2014(. Mapping smart cities in the EU. England: European Parliament.

27. Nam, T., & Pardo, T. H. (2011). Conceptualizing smart city with dimensions of technology, people, and institutions. Government Research, 1(1), 282-291.

28. Polit, D. F., Beck, C. T., & Owen, S. V. (2007). Is the CVI an acceptable indicator of content validity?. Research in Nursing and Health, 30(1), 459-467.

29. Renata, P., & Camille, R. (2014). Smart city: How to create public and economic value with high technology in urban space. International Publishing Switzerland, 4(2), 74-80.

30. Santis, R., Fasano, A., Mignolli, N., & Villa, A. (2014). Smart city: Fact and fiction. Munich Personal RePEc Archive, 54536(1), 1-19.

31. Toppeta, D. (2010). The smart city vision: How innovation and ICT can build smart “liveable” sustainable cities. Think, 1(1), 1-19.