اثر تراکم کاشت و تیپ رشدی بر عملکرد، اجزای عملکرد و جامعة علف‌های‌هرز لوبیاقرمز (Phaseolus vulgaris L.)

پژوهش‌های حبوبات ایران

مقاله 2، دوره 2، شماره 2، بهمن 1390   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijpr.v2i2.19020

نویسندگان

مظفر اسحاقی^{* 1}؛ مهدی راستگو²؛ مجید پوریوسف³؛ رضا فتوت³

¹دانشگاه زنجان، دانشکده کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات

²دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

³دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان

چکیده

به منظور ارزیابی اثر تراکم کاشت و تیپ رشدی بر عملکرد، اجزای عملکرد و جامعه‌ی علف‌های هرز لوبیاقرمز، آزمایشی در سال‌ 1388 در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه زنجان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. ارقام لوبیا (گلی، صیاد و درخشان) و تراکم کاشت (در دو سطح 40 و 66بوته در مترمربع) به صورت فاکتوریل به عنوان کرت اصلی و رقابت علف‌های هرز (در دو سطح کنترل و عدم کنترل علف‌های هرز) به عنوان کرت‌های فرعی در نظر گرفته شدند. ارقام گلی و درخشان به ترتیب 12 و 10درصد عملکرد بیشتری نسبت به رقم صیاد داشتند. اثر تراکم کاشت بر تعداد غلاف در بوته (15درصد کاهش)، تعداد دانه در غلاف (8درصد کاهش) و عملکرد دانه (5درصد افزایش) معنی‌دار بود ولی بر سایر صفات اثر معنی‌داری ایجاد نکرد. بر اساس نتایج، آلودگی علف‌های هرز حدود 35درصد عملکرد دانة لوبیاقرمز را کاهش داد. رقم گلی در مقایسه با سایر ارقام، تراکم (دوبرابر کاهش نسبت به رقم درخشان) و وزن خشک علف‌های هرز (بیش از سه‌برابر کاهش نسبت به رقم درخشان) را به میزان بیشتری کاهش داد. همچنین افزایش تراکم کاشت نیز به شکل معنی‌داری، تراکم (32درصد) و وزن خشک کل علف‌های هرز (22درصد) را کاهش داد.

کلیدواژه‌ها

تداخل؛ تراکم بهینه؛ رقم ایستاده؛ رقم رونده؛ رقم نیمه ایستاده