دیپلماسی فرهنگی آمریکا در قبال چین2012 -2001

پژوهش نامه ایرانی سیاست بین الملل

مقاله 2، دوره 4، شماره 2، آبان 1395، صفحه 27-54   

نوع مقاله: مقالات

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jipr.v4i2.49622

نویسندگان

محمد جواد رنجکش^{* 1}؛ ایوب فرخنده²

¹دانشگاه فردوسی مشهد

²فردوسی مشهد

چکیده

چکیده
پژوهش حاضر، مطالعه‌ای دربارة چگونگی عملکرد دیپلماسی فرهنگی آمریکا در قبال چین پس از یازدهم سپتامبر است. دیپلماسی فرهنگی آمریکا با پیشرفت روزافزون وسایل ارتباطات و علم فن‌آوری و همچنین وقایع 11 سپتامبر در سیاست خارجی آمریکا اهمیت پیدا کرد. دولت آمریکا برای احیای قدرت نرم و ارائۀ تصویر مطلوبی از خود از ابزارهای مختلفی در چارچوب دیپلماسی فرهنگی بهره می‌برد. در پی افول وجهۀ آمریکا در چین، پس از حوادث 11سپتامبر و حمله به افغانستان در سال 2001 و عراق در سال 2003، دولت آمریکا مترصد ترمیم وجهۀ خود در کشورهای ناراضی از اقدامات هژمونیک این کشور ازجمله چین برآمد. بر همین اساس مقالۀ حاضر می‌کوشد تا با استفاده از چارچوب نظری دیپلماسی فرهنگی به بررسی مفهوم، سابقه، روش‌ها و راهکارهای دیپلماسی فرهنگی آمریکا در قبال چین در فاصلۀ زمانی 2012-2001 بپردازد. پرسش اصلی این است که ساختار دیپلماسی فرهنگی آمریکا در قبال چین از چه مؤلفه‌هایی تشکیل می‌شود؟ فرضیۀ نوشتار حاضر بر سه مؤلفه‌‌ تأکید دارد: صنعت فست‌فود، اشاعۀ فرهنگ و ارزش‌ها در چارچوب زبان انگلیسی و پدیدۀ هالیوودیسم و اشاعۀ سبک زندگی آمریکایی. رهیافت این پژوهش بر مفهوم دیپلماسی عمومی و مؤلفۀ زیرشاخۀ آن، دیپلماسی فرهنگی استوار گردیده است. بعد از 11سپتامبر دیپلماسی عمومی و دیپلماسی فرهنگی در سیاست خارجی آمریکا از اهمیت بسزایی برخوردار شد و آمریکا از ابزارهای دیپلماسی فرهنگی در جهت احیای وجهۀ خود نزد افکار عمومی جهان بهویژه چین بهره برد.

کلیدواژه‌ها

دیپلماسی فرهنگی؛ آمریکا؛ چین؛ رسانه؛ مبادلۀ علمی

مراجع

Allal, B. (2010). American cultural imperialism: propaganda and impact in contemporary china. Democratic and Popular Republic of Algeria Mentouri University of Constantine, Faculty of Letters and Human Sciences Department of English.

Ashna, H. (2005). American Cultural Diplomacy in Iran; the Iran–America Society, Historical StudiesQuarterly, 9 (in Persain).

Bahaudin, G., & Bina, P. (2007). McDonald’s Success Strategy and Global Expansion through Customer and Brand Loyalty. Nova Southeastern University.

Becker, K. (2005). Culture and international business, Jaico Publishing House.

Bian J. (2009). KFC’s evolution in China. China Citic Press

Burke, L.; Girvin, A., & Crowley, T. (2000). The Routledge language and cultural theory reader, London: routledge.

Bush, B. (2006). "Imperialism and postcolonialism". Great Britain: Pearson Longman. Mattelart,

Armand. (2004). L’invention de la communication. Alger: Casbah.

China Daily, (2008, November 13). “McDonald’s growing in China”.

Chomsky, N. (2004). "Dominer le monde ou sauver la planète". Trans. Paul Chemla. Paris: Fayard.

Clunas, C. et al., (2008). "China". Microsoft® Encarta® 2009 [DVD]. Redmond, WA: Microsoft Corporation 2008.

Costanza-Chock, S. (2005). The globalization of media policy, The Future of Media: Resistance and Reform in the 21st Century, 259-274.

Doc88, (2012c). "The Report of Western-style Fast Food Industry Analysis"[webpage]. [Accessed]

21.01.2013]. Available from:http://www.doc88.com/p-596932831618.html

Hassankhani, M. (2007). The role of culture and cultural tools in the design and conduct diplomacy with a focus onforeign policyof the United States, Collection of theConference onIntercultural Communication andForeign Policy: Iranian Approach, organization of culture and Islamic relations (In Persain).

Izadi, F. (2011). Public diplomacy of the United States towards Iran. Tehran: Imam Sadiq publishing (in Persain).

Izadi, F. (2009). Theoretical look at public diplomacy of the United States, (Mohsen Badreh, Trans.), Rasaneh Quarterly, 78 (in Persain).

Jomehzadeh, R., & Keivan Hosseini, A. (2013). Theoretically "soft power" approach based on "Nye" the use of "non-material sources of power" in foreign policy, Research in Theoretical Politics, 13.

Li, M. (2011). Soft Power: China's emerging strategy in international politics, (Asgar Ghahremanpoorbonab, Trans.), Tehran: Imam Sadiq publishing (in Persain).

Lau, K. C. (2004). “Les resistances à la mondialisation en Chine.” La mondialisation des resistance.ed. Clara Algranati, et al, Paris: Syllepse.

Lepore, J. (2009, October 12). “Not so Fast”, New Yorker.

Malone, G. D. (1988). Political advocacy and cultural communication: organizing the nation's public diplomacy. University Press of America.

Manheim, J. B. (1994). Strategic public diplomacy and American foreign policy;

The evolution of influence, (Hesamodin Ashna& M. Sadegh Esmaeili Trans.), Tehran: Imam Sadiq publishing (in Persain).

Mottaghi, E. (2010). Soft War; Cultural Revolution and public diplomacy,

Quarterly Defense Strategy, No.28 (In Persain).

Ninkovich, F. (1996). U.S. Information Policy and Cultural Diplomacy. Foreign Policy Association.

Ninkovich, F. (2009). The cultural foundation of American internationalism, 1865–1890, (Abolghasem RahchamaniTrans.), Tehran: organization of culture and Islamic relations.

Nye, J. S. (2007). Understanding international conflicts: an introduction to theory and history. 6thed. United States: Pearson Longman.

Parmar, I., & Cox, M. (2009). Soft power and us foreign policy: theoretical, historical and contemporary perspectives, (Alireza Tayyeb, Trans.), Tehran: Research Institute of Strategic Studies.

Pew Research Center. (2009, November 12).Obama Popular in Japan, China and South Korea: But Only Modest Improvements in U.S. Image, Pew Global Attitudes Project. http://www.pewglobal.org/2009/11/12/obama-popular-in-japan-china-and-south-korea (accessed July 10, 2012).

Pew Research Center. (2010, June 17).Obama More Popular Abroad than at Home, Global Image of U. S. Continues to Benefit: Muslim Disappointment, Pew Global Attitudes Project.http://www.pewglobal.org/2010/06/17/obama-more-popular-abroad-than-at-home (accessed March 18, 2012).

Pew Research Center. (2012, November 1). How Americans and Chinese View Each Other, Pew Global Attitudes Project. http://www.pewglobal.org/ 2012/11/01/how-americans-and-chinese-view- each other (accessed April 12, 2013).

Pew Research Center. (2009, July 23). Confidence in Obama Lifts U.S. Image around the World: Most Muslim Publics Not So Easily Moved, Pew Global Attitudes,Project.http://www.pewglobal.org/2009/07/23/confidence-in-obama-lifts-us-image-around-the-world (accessed October 13, 2013).

Rauschenberger, E. (2003). “It’s Only a Movie-Right? Deconstructing Cultural Imperialism”. .

Rezee, A. A., & Zohree, M. A. (2011). Cultural diplomacy; the role of culture inforeign policy and strategic models, Tehran: Jame-shenasan publishing (In Persian).

Rosen, S. (2012). The Use of Film for Public Diplomacy, USC Center on Public Diplomacy at the Annenberg School,China and Public Diplomacy A CPD Reader:Cultural Diplomacy Section II (Film Diplomacy in China by Philip Seib), 28-35.

Salehi amiri, R. (2010). Cultural diplomacy, Tehran: Ghoqnous publishing (in Persain).

Sobhe Sadegh's weekly magazine. (November 24, 2013), English language is the main tool of U. S. Public Diplomacy: http://www.ssweekly.ir (in Persain).

The USC Center on Public Diplomacy. (2011). Film Diplomacy in China:

http://uscpublicdiplomacy.org/index.php/pdin_monitor/issue/mayjune_2011.

United States Senate, Committe on Foreign Relations, Washington, DC. (2011). "Another U. S. Deficit China and America Public Diplomacy in the Age of the Internet". One Hundred Twelve Congress First Session, February 15, 2011.

Li, H., & Yan, F. (2008). “McDonald’s Eyes 500 Stores in China in 3 Years”. Reuters News.February 18, 2009.

Zhang, Q., & Zhou, L. (2012). Cultural adaptation pattern analysis of McDonald’s and KFC in the Chinese market, Uppsala University Department of Business Studies Master Thesis.