تأثیر ترکیبات تفلوبنزورون، هگزافلومورون و پایری پروکسی فن بر شاخص های تغذیه ای شپشه آرد، Tribolium confusum Duval (Col.: Tenebrionidae)

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 6، دوره 24، شماره 2 - شماره پیاپی 11، تیر 1389   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v24i2.4132

نویسندگان

سعیده لونی^{* 1}؛ حسین فرازمند²

¹دانشگاه آزاد اسلامی اراک

²موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور

چکیده

چکیده
شپشه آرد Tribolium confusum Duval (Col.: Tenebrionidae) از جمله آفات انباری است که از لحاظ کمی و کیفی خسارت زیادی به آرد می رساند. در این تحقیق تأثیر ترکیبات تنظیم کننده رشد حشرات شامل تفلوبنزورون، هگزافلومورون و پایری پروکسی فن روی شاخص های تغذیه ای مراحل لاروی و حشره کامل شپشه آرد مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج اثر ترکیبات مورد مطالعه روی شاخص های تغدیه ای نشان داد که در غلظت های پایین 60 و 250 ppm ترکیبات پایری پروکسی فن و هگزافلومورون و در غلظت 1000 ppm ترکیب تفلوبنزورون دارای بیشترین تاثیر بر روی نرخ رشد نسبی و نرخ مصرف نسبی بودند. با افزایش غلظت ترکیبات مقادیر نرخ رشد نسبی و نرخ مصرف نسبی کاهش و مقدار بازدارندگی تغذیه افزایش یافت. ترکیب تفلوبنزورون در غلظت 1000ppm دارای پایین ترین درصد شاخص بازدهی تبدیل غذای بلعیده شده (5/61درصد روی حشرات کامل و 5/49 درصد روی لاروها) و بالاترین درصد شاخص بازدارندگی تغذیه (92 درصد روی حشرات کامل و لاروها) بود. با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که ترکیبات تنظیم کننده رشد حشرات می توانند به عنوان حشره کش های کم خطر برای کنترل شپشه آرد مورد استفاده قرار گیرند.

واژه های کلیدی: تنظیم کننده رشد حشرات، تفلوبنزورون، هگزافلومورون، پایروپروکسی فن، شپشه آرد، نرخ رشد نسبی، نرخ مصرف نسبی، شاخص بازدهی تبدیل غذای بلعیده شده، شاخص بازدارندگی تغذیه