بررسی اثر مدیریت منفرد و تلفیقی علف‌های‌هرز بر تراکم و زیست توده علف‌های‌هرز باریک برگ و زیست توده گوجه فرنگی

پژوهشهای زراعی ایران

مقاله 10، دوره 4، شماره 2 - شماره پیاپی 8، 1385، صفحه 291-300   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/gsc.v4i2.1269

نویسندگان

ابراهیم کازرونی منفرد^{* 1}؛ علیرضا کوچکی²؛ مهدی نصیری محلاتی²؛ شهاب اقبالی شاه آباد²

¹دانشگاه جامع علمی کاربردی گیلان

²دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

با وجود انواع عملیات نوین کنترل علف‌های‌هرز آنها همواره تهدیدی دائمی برای تولیدات کشاورزی محسوب می‌شوند. به منظور بررسی تأثیر روشهای مختلف مدیریت و ترکیب آنها در سیستمهای مختلف شخم بر تراکم و زیست‌توده علف‌های‌هرز و عملکرد گوجه‌فرنگی، آزمایشی با آرایش کرتهای نواری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجراء شد. تیمارهای آزمایش شامل دو نوع سیستم شخم(حداقل و متداول) و 6 تیمار مدیریت علف‌های‌هرز (علفکش، روتیواتور، وجین‌دستی، علفکش+روتیواتور، علفکش+وجین‌دستی و وجین‌دستی+روتیواتور) بود. تیمار علفکش (سنکور) دو هفته بعد از نشاءکاری و تیمارهای وجین‌دستی و روتیواتور در 3 هفته و 6 هفته بعد از نشاءکاری اعمال شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد گوجه‌فرنگی به ترتیب در تیمار علفکش+روتیواتور و روتیواتور مشاهده شد. تراکم و زیست‌توده علف‌های‌هرز پهن‌برگ تحت تأثیر مدیریت قرارگرفت و تیمار وجین‌دستی و ترکیب آن با علفکش بهتر از سایر تیمارها علف‌های‌‌هرز پهن‌برگ را کنترل کردند. تراکم علف‌های‌هرز باریک‌برگ تحت تأثیر مدیریت قرار نگرفت و زیست‌توده علف‌های‌هرز باریک برگ فقط در آخر فصل رشد تحت تأثیر مدیریت علف‌هرز قرار گرفت. تیمار وجین‌دستی و علفکش+وجین‌دستی علف‌های‌هرز باریک‌برگ را بهتر از سایر تیمارها کنترل کرد. در مجموع تیمارهای ترکیبی نسبت به تیمارهای منفرد موجب کاهش بیشتر تراکم و زیست‌توده علف‌های‌هرز و افزایش عملکرد گوجه‌فرنگی شدند. تیمار روتیواتور نیز ضعیف‌ترین کنترل علف‌های‌هرز و کمترین عملکرد را به دنبال داشت.