تناسب بین موقعــیت متنی و متـن در رومیّات ابوفراس(تحلیل سبکی قصیده‌ای * از رومیّات)

زبان و ادبیات عربی

مقاله 5، دوره 2، شماره 3، تیر 1389   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jall.v2i3.8975

نویسندگان

دکتر صدقی دکتر صدقی^* ؛ دکتر فلاحتی دکتر فلاحتی؛ ملایی ملایی

چکیده

تحلیل تجربه‌ شعری ابوفراس در قصیده‌ای از رومیات او و تببین عناصر سازنده‌ آن از جنبه‌های بلاغی، دلالیّ و نحوی اساس این گفتار را تشکیل می دهد. در این جستار طبیعت ویژه قصیده در گزینش شیوه تحلیلی به کار گرفته شده مؤثّر بوده و رسیدن به نتیجه تحقیق را هموارتر ساخته است.
این مقاله از شیوه تحلیل گفتمان شعری که تکنیکی مؤثر برای کشف مقاصد نهان و آشکار شاعر است مدد جسته و به دنبال آن است که دامنه تأثیر کیفیّت روحی و عاطفی شاعر را در ایجاد یکپارچگی بین عناصر سروده، شیوه بیانی قصیده، نوع چینش واژگان و ساختار ترکیبات شعری وارسی کند و به عبارتی دریابد که آیا «انرژی یا عاطفه شاعر در قالب شعری او تجلّی یافته است»؟ نیز در صدد فهم این حقیقت است که آیا می‌توان با بررسی عناصر و مؤلّفه‌های موجود در شعر به نیّت اصلی سراینده و کانون عاطفی او پی برد؟ نتیجه تحقیق به خوبی رابطه عمیق بین ذهن و زبان الهام بخش ابوفراس را در قصیده نمودار می‌سازد و نشان می‌دهد که چگونه احساس عمیق درد اسارت موجب یگانگی معماری بیانی با لحن عاطفی و فضای روانی شعر شده و نظم و معنی را به سازشی پایدار آورده است.
کلیدواژه‌ها: ابوفراس حمدانی، قصیده رومیّه، عاطفه، تصویر، قاموس شعری