اثر چند ترکیب مهارکننده‌ی آلفا- آمیلاز روی فعالیت آلفا- آمیلاز بزاقی سن

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 8، دوره 24، شماره 2 - شماره پیاپی 11، تیر 1389   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v24i2.4134

نویسندگان

محسن یزدانیان^* ؛ رضا فرشباف پورآباد؛ محمدرضا رشیدی؛ مصطفی ولیزاده؛ نادره رشتچی زاده؛ امیرمنصور وطنخواه؛ علی اصغر حمیدی

گروه گیاه پزشکی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

چکیده

چکیده
مهارکننده‌های آنزیم‌های گوارشی ترکیباتی پروتئینی یا غیرپروتئینی هستند که با متصل شدن به جایگاه فعال و یا به سوبسترای آنزیم, فعالیت آن را مهار می‌کنند. ترکیبات مهارکننده‌ی گیاهی به دلیل داشتن اثر بسیار قابل توجه روی آنزیم‌های گوارشی حشرات و در نتیجه روی نشوونمای آن‌ها و نیز بی‌خطر بودن گیاهان تراژن تولید شده, امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. در بررسی حاضر, اثر NaCl, Tris, اتیلن‌دی‌آمین‌تترااستات دی‌سدیم دی‌هیدرات (EDTA), سدیم دودسیل سولفات (SDS) و مهارکننده‌ی آلفا- آمیلاز استحصالی از دانه‌های گندم (WAAI type 1) طی 60 دقیقه انکوباسیون روی فعالیت آلفا- آمیلاز بزاقی حشرات کامل سن Graphosoma lineatum (L.) بررسی گردید. آب مقطر نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر نوع ترکیب مهارکننده روی فعالیت کلی آلفا- آمیلاز در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. به طور کلی, فعالیت آلفا- آمیلاز در NaCl, EDTA و Tris بیش‌ترین مقدار خود را داشت (حدود54 درصد شاهد) و با هم فاقد اختلاف معنی‌دار بودند. پس از آن, بیش‌ترین فعالیت آنزیم مربوط به SDS (تقریبا 31 درصد شاهد) و سپس WAAI (تقریبا 5/12 درصد شاهد) بود که با هم و نیز با سه ترکیب قبلی اختلاف معنی‌‌دار داشتند. همچنین, آلفا- آمیلاز بزاقی حشرات کامل ماده در مقایسه با آلفا- آمیلاز بزاقی حشرات کامل نر در مقابل غلظت‌های پایین ترکیبات مهارکننده‌ی NaCl, EDTA, Tris و SDS (1 و 2 میلی مولار) مقاومت بیش‌تری نشان داد و در اوایل دوره‌ی انکوباسیون، توسط آن‌ها به میزان کم‌تری مهار شد.
واژه‌های کلیدی: آلفا- آمیلاز بزاقی، ترکیبات مهارکننده، فعالیت، Graphosoma lineatum