Reappraisal of the Nature and Evidences of Waging War (Muḥāriba) in Crimes against Public Order

فقه و اصول (Fiqh va uṣūl)

Article 4, Volume 46, Issue 1 - Serial Number 96, April 2014, Pages 133-158   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/fiqh.v46i16.12727

Authors

Sayyida Qudsiya Mūsavī Mashhadī^{* 1}; Sayyid Muḥammad Mahdī Qabūlī Durafshān²; Muḥammad Ḥasan Ḥā’irī³

¹Graduated from Ferdowsi University of Mashhad

²Associate Professor of Ferdowsi University of Mashhad

³Professor at Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

In Islamic penal law, most of the crimes against national and social security are gathered under the title muḥāriba (waging war); whereas, in jurisprudence, there is disagreement about the nature and criteria of muḥāriba and the concept of arms in muḥāriba. However, by research and delving into evidences derived from jurisprudential texts, a true definition of this category can be achieved, according to which muḥāriba would be the intention to
intimidate people by using whatever that frightens and panics them, causing disorder in society. According to this viewpoint, the title muḥāriba, is semantically expanded to include armed and unarmed, contrary to the fact that according to article 183 of Islamic Penal Law, the legislator has regarded muḥāriba as subject to be armed. Nevertheless, there are certain crimes among those against public security that according to the jurisprudential evidences, are true instances of the crime of muḥāriba and the basic components and elements of this group of crimes fully conform to the crime of muḥāriba. However, in crimes against public security, the legislator has considered only a limited number of these crimes as muḥāriba; in some he has not made any reference to the crime perpetrated as being muḥāriba, and in others has looked at this title with suspicion. Similarly, in some cases, he has set the anti-government activities and the intention to confront the ruling system as the criterion for judging as muḥāriba.

Keywords

muḥāriba; arms; crimes against public order; crimes against national security

References

القرآن الکریم، ترجمه از ناصر مکارم شیرازی.

 

ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایة فی غریب الحدیث، قم، مؤسسه اسماعیلیان، چاپ چهارم، 1364.

 

ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، قم، نشر ادب الحوزه، چاپ دوم، 1405 ق.

 

احمدوند، محسن، جرایم امنیتی در فقه، تهران، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی- مجمع تشخیص مصلحت نظام، چاپ اول، 1387.

 

پیمانی، ضیاءالدین، جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی، تهران، نشر میزان، چاپ چهارم، 1379.

 

جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مبسوط در ترمینولوژی حقوق، تهران، کتابخانه گنج دانش، چاپ دوم، 1381.

 

حبیب زاده، محمد جعفر، محاربه در حقوق کیفری ایران، تهران، دفتر نشر آثار علمی دانشگاه تربیت مدرس، 1379.

 

حجتی اشرفی، غلامرضا، مجموعه کامل قوانین و مقررات محشای جزایی، تهران، کتابخانه گنج دانش، چاپ ششم، 1384.

 

حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، بی‌جا، مکتب العلمیة الاسلامیه، 1383ق.

 

حسینی روحانی، سید محمد صادق، فقه الصادق (ع)، ، قم، مؤسسة دار الکتاب، چاپ سوم، 1415ق.

 

حلی، یحیی بن سعید، الجامع للشرایع، قم، مؤسسه سید الشهداء(ع)، 1405 ق.

 

راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، مصر، دفتر نشر الکتاب، 1404ق.

 

زراعت، عباس، جرم سیاسی، تهران، انتشارات ققنوس، 1377.

 

زراعت، عباس، شرح قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، تهران، نشر فیض، چاپ سوم، 1379.

 

شامبیاتی، هوشنگ، حقوق کیفری اختصاصی، تهران، انتشارات ژوبین با همکاری انتشارات مجد، 1385.

 

شاملو احمدی، محمد حسین، فرهنگ اصطلاحات و عناوین جزایی، تهران، نشر دادیار، چاپ اول، 1380.

 

شهید اول، محمد بن مکی، اللمعةالدمشقیه، قم، مؤسسة النشر الاسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم، 1414 ق.

 

شهید ثانی، زین الدین بن علی، الروضة البهیة فی شرح اللمعةالدمشقیه، قم، انتشارات داودی، چاپ اول، 1410‌ق.

 

صاحب جواهر، محمد حسن بن باقر، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1367 ق.

 

طباطبایی کربلایی، علی بن محمد علی، ریاض المسائل فی بیان الأحکام بالدلایل، قم، مؤسسه آل البیت (ع)، 1404‌ق.

 

طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بی‌جا، مکتب الاعلام الاسلامی، 1409 ق.

 

طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تهران، المکتبة المرتضویه، 1387.

 

طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1365.

 

عباس زاده اهری، حسن، جرمها و مجازاتها در اسلام، تبریز، آیدین، 1378.

 

عبد الملک، جندی، الموسوعة الجنائیه، قاهره، دار الکتب المصریه،1350‌ ق.

 

علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال والحرام، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، 1413‌ ق.

 

فاضل هندی، محمد بن حسن، کشف اللثام، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی، 1405 ق.

 

فخر المحققین، محمد بن حسن، ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد، قم، المطبعة العلمیه، 1389 ق.

 

فیض، علیرضا، مقارنه وتطبیق در حقوق جزای عمومی اسلام، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ پنجم، 1379.

 

کاشف الغطاء، شیخ جعفر، کشف الغطاء عن مبهمات شریعة الغراء، اصفهان، انتشارات مهدوی، بی‌تا.

 

کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ سوم، 1367.

 

گلپایگانی، سید محمد رضا، تقریرات الحدود والتعزیرات، مؤلف محمد هادی مقدس نجفی، خطی.

 

گلدوزیان، ایرج، محشای قانون مجازات اسلامی، تهران، انتشارات مجد، چاپ دهم، 1387.

 

گلدوست جویباری، رجب، جرایم علیه امنیت کشور، تهران، انتشارات جنگل، جاودانه، 1387.

 

محقق حلی، جعفر بن حسن، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال والحرام، تهران، انتشارات استقلال، 1409 ق.

 

محمدی گیلانی، محمد، حقوق کیفری در اسلام، تهران، انتشارات المهدی، 1361.

 

منتظری، حسینعلی، الاحکام الشرعیه، قم، نشر تفکر، 1413 ق.

 

موسوی اردبیلی، عبد الکریم، فقه الحدود و التعزیرات، قم، منشورات مکتبة امیر المؤمنین (ع)، 1413 ق.

 

الموسوی الخمینی، روح الله، تحریر الوسیله، قم، مؤسسه مطبوعات دار العلم، چاپ اول، 1390 ق.

 

الموسوی الخویی، ابوالقاسم، مبانی تکملة المنهاج، قم، لطفی و دار الهادی، 1407 ق.

 

میرمحمد صادقی، حسین، جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی، تهران، نشر میزان، چاپ نهم، 1386.

 

ولیدی، محمد صالح، حقوق جزای اختصاصی، تهران، مؤسسه انتشارات امیر کبیر، 1381.

 

هاشمی شاهرودی، محمود، بایسته‌های فقه جزا، تهران، نشر میزان، 1378.

 

الهام، غلامحسین، «بررسی جرم محاربه و افساد فی الارض در فقه و حقوق موضوعه»، مجله حقوقی و قضایی دادگستری، تهران، شماره 10، بهار 1373.

 

مرعشی، سید محمد حسن، «محاربه و افساد فی الارض»، ماهنامه دادرسی، تهران، شماره 9، سال دوم، مرداد و شهریور 1377.