تأثیرکاربرد کودهای زیستی بر برخی صفات مورفولوژیک و عملکرد گیاه دارویی بادرشبو (Dracocephalum moldavica L.)

علوم باغبانی

مقاله 12، دوره 25، شماره 3، آذر 1390   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhorts4.v1390i0.11378

نویسندگان

سعیده رحیم زاده^* ؛ یوسف سهرابی¹؛ غلامرضا حیدری؛ علیرضا پیرزاد²

¹دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

²دانشگاه ارومیه

چکیده

چکیده
به منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی روی برخی از صفات مورفولوژیک و عملکرد بادرشبو آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل کودهای زیستی نیتروکسین، فسفاته بارور2، بیوسولفور و ترکیب آنها به صورت نیتروکسین+فسفاته بارور2، نیتروکسین+بیوسولفور، فسفاته بارور2+بیوسولفور، نیتروکسین+فسفاته بارور2+بیوسولفور، همچنین تیمار کود شیمیایی (اوره، سوپر فسفات تریپل، سولفات پتاسیم) و تیمار شاهد (عدم استفاده از کود) بودند. نتایج نشان داد که تیمارها اثر معنی داری بر تعداد سرشاخه گلدار، تعداد انشعابات ساقه، تعداد برگ، قطر ساقه، وزن خشک و عملکرد بیولوژیک داشتند، ولی از نظر ارتفاع بوته اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. بیشترین تعداد انشعابات ساقه (10 عدد) مربوط به تیمار نیتروکسین+فسفاته بارور2+بیوسولفور بود. بیشترین تعداد سرشاخه گلدار (43 عدد)، تعداد برگ (2475 عدد)، قطر ساقه (76/0 سانتی متر)، وزن خشک بوته (8/28 گرم) و عملکرد بیولوژیک (6150 کیلوگرم در هکتار) در نتیجه کاربرد کود شیمیایی به دست آمدند، اگرچه با مقادیر متناظر در تیمار نیتروکسین تفاوت معنی داری نداشتند. بطور کلی نتایج نشان داد که کود زیستی نیتروکسین از لحاظ عملکرد و اجزای عملکرد با کود شیمیایی برابری کرد.

واژه های کلیدی: بادرشبو، بیوسولفور، فسفاته بارور-2، نیتروکسین، وزن خشک بوته