تأثیر تنظیم کننده‌های رشد جیبرلین و بنزیل آدنین بر تولید گیاه گلدانی شیپوری رقم چایلدسیانا

علوم باغبانی

مقاله 1، دوره 25، شماره 4، اسفند 1390   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhorts4.v1390i0.11599

نویسندگان

نسرین مجیدیان^* ؛ روح انگیز نادری؛ احمد خلیقی؛ مجید مجیدیان

کرج

چکیده

چکیده
به منظور مطالعه تأثیر دو هورمون جیبرلین و بنزیل آدنین بر روی مشخصات گیاه گلدانی شیپوری رقم گل سفید، نیساگ ها قبل از کشت در محلول جیبرلین با غلظت‌های صفر، 100 ، 200 و 500 ppm فرو برده شد و اسپری برگی گیاهان هر دو هفته یک بار تا زمان گلدهی با محلول‌های صفر، 100 ، 200 و 500 ppm بنزیل آدنین انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد که اثر متقابل این دو عامل در سطح احتمال 1% بر تعداد روزها از کشت تا رویش، معنی دار می‌باشد. بالاترین تعداد روز از کشت تا رویش، در تیمار شاهد و 24 روزه اتفاق افتاد و کمترین آن هم مربوط به کاربرد همزمان محلول 500 ppm جیبرلین و 100 ppm بنزیل آدنین (12 روز) بود. همچنین اثر متقابل بین دو هورمون مورد استفاده بر میزان کلروفیل در سطح احتمال 5% معنی دار بود. بیشترین مقدار کلروفیل مربوط به کاربرد همزمان جیبرلین و بنزیل آدنین به غلظت 500 ppm و کمترین آن نیز در تیمار شاهد (آب مقطر) دیده شد. این نتایج نشان داد که اثر متقابل بین دو هورمون مورد استفاده در سطح 1% بر صفت تعداد برگ گیاه معنی دار می‌باشد. بیشترین تعداد برگی که تولید گردید، در تیمار صفر ppm جیبرلین و 500 ppm بنزیل آدنین بود. همچنین زمانی که محلول جیبرلین 500 ppm و صفر ppm بنزیل آدنین (آب مقطر) استفاده گردید، کمترین تعداد برگ تولید شد. مقایسه میانگین اثر متقابل سطوح متفاوت دو هورمون مورد استفاده بر صفت افزایش وزن نیساگ ها پس از گلدهی، نشان داد که کاربرد این هورمون ها باعث شده که افزایش کمتری در وزن نیساگ ها بعد از گلدهی اتفاق بیفتد. بنابراین با افزایش غلظت هورمون ها، افزایش وزن نیساگ ها نسبت به شاهد (آب مقطر) کاهش یافت.

واژه‌های کلیدی: بنزیل آدنین، شیپوری، جیبرلین، کلروفیل، تعداد برگ