1. امینپور، قیصر (1363). در کوچۀ آفتاب. تهران: برگ.
2. ـــــــــــــ (1368). تنفّس صبح. تهران: سروش.
3. ـــــــــــــ (1372). آیینههای ناگهان. تهران: افق.
4. ـــــــــــــ (1388). به قول پرستو. تهران: افق.
5. انجمروز، بهرام (1383). «حیات مرگ در شریانهای ادبیات»، مجلۀ ادبیات داستان،. شماره 80، 54-75.
6. تولّلی، فریدون (1369). بازگشت. شیراز: نوید.
7. ــــــــــــــ (1370). شگرف. تهران: جاویدان.
8. حسامپور، سعید؛ نبوی، سعید و حسینی، اعظم (1394). «مرگ و مرگاندیشی در اشعار اخوان ثالث، شاملو و فروغ فرخزاد». پژوهشنامه ادب غنایی،10:124، 77-96.
9. روشنفکر، کبری و ذوالفقاری، کبری (1390). «بررسی تطبیقی ژرفاندیشی در شعر محمود درویش و قیصر امینپور». فصلنامه نقد و ادبیات تطبیقی (پژوهشهای زبان و ادبیات عربی) 1، 2، 99-130.
10. زورورز، مهدیس؛ افراشی، آزیتا و عاصی، مصطفی (1392). «استعارههای مفهومی شادی در زبان فارسی: یک تحلیل پیکرهمدار». زبان و گویشهای خراسان دانشگاه فردوسی مشهد، 5، 9، 49-72.
11. سپهری، سهراب (1374). هشت کتاب. تهران: طهوری.
12. شاملو، احمد (1372). مرثیّههای خاک. تهران: زمانه.
13. ــــــــــــ (1382). ابراهیم در آتش. تهران: نگاه.
14. فرّخزاد، فروغ (1383). مجموعۀ اشعار. تهران: شادان.
15. فردوسی، ابوالقاسم (1386). شاهنامه. تصحیح شدۀ سعید حمیدیان. تهران: قطره.
16. فلاح، مرتضی ( 1387). «سه تگاه به مرگ در ادبیات فارسی». پژوهش زبان و ادبیات فارسی،1، 11، 223-254.
17. کاکایی، قاسم و جبارهناصرو، محبوبه (1393). «بررسی تطبیقی مرگاندیشی از دیدگاه خیام و عطار»، فصلنامۀ اندیشه دینی دانشگاه شیراز، 3، 52، 113- 136.
18. محسنی، محمدرضا و فهیمکلام، فهیمه (1391). «تامل در مرگ و نظام هستی در شعر گورستان پل والری و رباعیات خیام». فصلنامه پژوهشهای زبان و ادبیات تطبیقی، 3، 11، 157- 173.
19. مرادیکوچی، سکینه و فروزانی، فرزانه (1387). «سایه روشن مرگ در شعر؛ بررسی روانشناختی مفهوم مرگ در شعر مهدی اخوان ثالث و سهراب سپهری»، همایش روانشناسی و کاربرد آن در جامعه، مرودشت.
20. مقیاسی، حسن و مهدی مقدسینیا (1390). «مقایسهای میان مکانیزمهای استعاری زبان عربی در تبیین مفهوم مرگ و شهادت»، همایش ملی فرهنگ ایثار و شهادت، قم، دانشکده اصول دین.
21. مولانا جلالالدّین بلخی (1386). کلّیّات شمس تبریزی. تصحیح شدۀ بدیعالزّمان فروزانفر، جلد اوّل، تهران: طلایه.
22. میرزایی، فرامرز، شریفیان، مهدی و پروانه، علی(1389). «مرگاندیشی خیامی در آثار دو شاعر فارسی و عربی: صلاح عبدالمنصور و نادر نادرپور». فصلنامه پژوهشهای زبان و ادبیات تطبیقی،1، 5، 159-177.
23. نوروزیداوودخانی، نورالله (1391). «معانی، تصاویر و تعابیر مرگ در اشعار سهراب سپهری و فریدون توللی». پژوهشنامه ادب غنایی،10، 18، 185-198.
24. وجدانی، فریده (1390). «سیمای مرگ در شعر فردوسی و ناصرخسرو». پژوهشنامه ادبیات غنایی،9، 16، 175-196.
25. Agha Golzadeh, F. & Pourebrahim, Sh. (2013). “Death Metaphor in Religious Texts: A Cognitive Semantic Approach”. International Journal of Humanities. 20(4). PP: 61-78.
26. Anderson, E. R. (1998). A Grammar of Iconism. 2nd. Edition. London: Associated Press.
27. Deignan, A. (2005). Metaphor and Corpus Linguistics: Converging Evidence in Language and Communication Research. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamin Publication Company.
28. Grady, C. (2007). “Metaphor”. In: the Oxford Handbook of Cognitive Linguistics, eds. D. Geerartes and H. Cuykens. Oxford: Oxford University Press.
29. Haiman, J. (1985). Iconicity in Syntax. Amsterdam: John Benjamin Publication Company.
30. Kövecses, Z. (2010). Metaphor: A Practical Introduction. 2nd. Edition. Oxford: Oxford University Press.
31. Lakoff, G. & Johnson, M. (1980). Metaphors We Live by. Chicago: The University of Chicago press.
32. ---------------. (2003). Metaphors We Live by. Chicago: The University of Chicago press. http://dx.doi.org/10.7208/chicago/9780226470993.001.0001