تطبیق نظرابن یعیش در شرح مفصّل در باب صفت و موصوف با نظردیگر نحویان

زبان و ادبیات عربی

مقاله 3، دوره 4، شماره 7، اسفند 1391   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jall.v4i7.19800

نویسندگان

سید محمد باقر حسینی^* ؛ منیره زیبایی

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

در نحو عربی، صفت یکی از انواع پنجگانه توابع است که قواعد، شروط و ویژگی‌های خاص خود را دارد. معمولا برای هر یک از این ویژگی‌ها یک قاعده اصلی وجود دارد که مورد اتفاق اکثر علمای نحو است و گاهی ممکن است برخی معتقد به خلاف آن باشند. در این نوشتار کوتاه کوشیده‌ایم نظر ابن یعیش را درباره هر یک از ویژگی های صفت و موصوف از خلال کتابش شرح مفصّل بیان کنیم و سپس با ذکر آرای دیگر علمای نحو در آن زمینه، به تطبیق آنها با نظر ابن یعیش بپردازیم. علت آن که در این پژوهش آرای شارحِ مفصّل را مبنای کار خود نهادیم، آن است که کتاب «المفصّل» زمخشری و شرح آن پس از «الکتاب» سیبویه، از معتبر ترین منابع صرف و نحو و بلاغت به شمار می‌آید.

کلیدواژه‌ها

صفت و موصوف؛ نعت و منعوت؛ معرفه؛ نکره؛ جمله؛ ابن یعیش