توصیف ژنتیکی دو جمعیت اسب ترکمن ایرانی مناطق ترکمن صحرا و ترکمن جرگلان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقاله 9، دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 5، فروردین 1390   

نوع مقاله: مقالات علمی- پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.v3i1.10584

نویسندگان

سریرا بهروزی‎نیا^{* 1}؛ سید حسین حسینی مقدم¹؛ فضل‎الله افراز²؛ علیرضا سهرابی¹؛ سید ابوالقاسم محمدی³؛ صالح شهبازی¹؛ سید بنیامین دلیرصفت⁴

¹گروه علوم دامی ، دانشــکده کشــاورزی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایرلن

²موسسه تحقیقات علوم دامی کشور

³گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

⁴گروه علوم دامی و پرورشی کرم ابریشم دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان

چکیده

در این تحقیق، تنوع ژنتیکی دو جمعیت اسب ترکمن ایرانی مناطق ترکمن صحرا و ترکمن جرگلان با استفاده از پنج نشانگر ریزماهواره‌ برای مقایسه سطوح چند شکلی و درک روابط بین آنها مورد بررسی قرار گرفت. تمام جایگاه‌ها در دو جمعیت از تعادل هاردی- واینبرگ انحراف معنی داری را نشان دادند. متوسط تعداد آلل در جمعیت ترکمن صحرا و ترکمن جرگلان به ترتیب 4 و 6/3 آلل بوده و از 3 آلل در جایگاه HMS1 مربوط به جمعیت ترکمن جرگلان تا 6 آلل در جایگاه ASB2 مربوط به جمعیت ترکمن صحرا متغیر بود. جایگاه AHT4 در دو جمعیت فاقد چند شکلی بود. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب 366/0 و 668/0 در جمعیت ترکمن جرگلان و 316/0 و 685/0 در جمعیت ترکمن صحرا بود. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده کمتر از هتروزیگوسیتی مورد انتظار در دو جمعیت موید همخونی بالای ناشی از آمیزش های کنترل نشده می باشد. فاصله ژنتیکی Nei بسیار کم (0647/0) برآورد شده بین دو جمعیت‎ می تواند به دلیل بنیان ژنتیکی مشترک و منشاء نژادی یکسان آنها و همچنین جریان ژنی موجود بین دو منطقه راز و ترکمن صحرا باشد.