شناسایی و تعیین حساسیت به متالاکسیل در جدایه‌های Pythium ultimum جمع‌آوری‌شده از استان‌های خراسان شمالی و رضوی

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 8، دوره 24، شماره 4، اسفند 1389   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v24i4.8131

نویسندگان

بهاره عظیمیان^* ؛ حمید روحانی¹؛ عصمت مهدیخانی مقدم²

¹دانشگاه فردوسی مشهد

²فردوسی

چکیده

چکیده
به منظور ارزیابی حساسیت درون گونه‌ای PYTHIUM ULTIMUM به متالاکسیل درشرایط آزمایشگاهی، نمونه برداری از مزارع استان‌های خراسان شمالی و رضوی و خالص سازی جدایه‌ها طی سال‌های 85، 86 و 87 انجام شد. شناسایی به دو روش مرفولوژیکی، با استفاده از کلید شناسایی واندرپلاتز-نیترینک و روش ملکولی براساس توالی اختصاصی ناحیه ITS ژنوم RDNA صورت گرفت. با بررسی‌های میکرومتری اندام‌های جنسی و غیرجنسی، شباهت ابعاد اندازه‌گیری شده با ابعاد ذکر شده در کلید واندرپلاتز-نیترینک تأیید گردید. از بین 40 جدایه P. ULTIMUM تایید شده، 14 جدایه به طور تصادفی انتخاب شد. غلظتی از متالاکسیل که سبب 50% کاهش رشد خطی (EC50) در جدایه‌ها شد، با استفاده از مدل لجستیکی I=KC(ERC) به دست آمد. دامنه EC50 بین µG ML-1 I.E 0228/0-044/0 به دست آمد. هرچند اختلاف بین جدایه‌ها از نظر حساسیت به متالاکسیل، با استفاده از طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی در سطح معنی دار 05/0 تأیید شد ولیکن هیچ یک از جدایه‌های مورد آزمایش نسبت به این قارچ‌کش مقاومت نشان ندادند.

واژه های کلیدی:پیتیوم اولتیموم، متالاکسیل، حساسیت، خیار، خراسان