تأثیر چند نوع بستر و غنی‌سازی بر برخی خصوصیات قارچ دارویی شی‌تاکه (Lentinula edodes)

علوم باغبانی

مقاله 6، دوره 26، شماره 2، شهریور 1391   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhorts4.v0i0.14668

نویسندگان

محمدرضا بیرانوند^* ؛ ناصر عالم زاده انصاری؛ سیدکریم موسوی؛ عیدی بازگیر

چکیده

به منظور بررسی تأثیر نوع بستر و غنی‌سازی آن بر کارآیی بیولوژیکی و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی قارچ دارویی شی‌تاکه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار طی سال 1388 در شهرستان خرم‌آباد لرستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل الف) نوع بستر در سه سطح (1- کاه و کلش نخود، 2- خاک‌اره و 3- کاه و کلش گندم) و ب) نوع غنی‌ساز در چهار سطح (1- باگاس نیشکر، 2- ملاس چغندر، 3- سبوس برنج و 4- شاهد بدون غنی‌ساز) بود. کارآیی بیولوژیکی قارچ دارویی شی‌تاکه روی بستر خاک‌اره به ترتیب 72 و 48 درصد بیش‌تر از کارآیی آن روی بستر کاه و کلش حبوبات و گندم بود. غنی‌ساز سبوس برنج در مقایسه با شاهد بدون غنی‌ساز سبب افزایش 56 درصد کارآیی بیولوژیکی قارچ شی‌تاکه گردید. غنی‌ساز‌های باگاس نیشکر و ملاس چغندر در مقایسه با شاهد بدون غنی‌ساز سبب افزایش معنی‌دار کارآیی بیولوژیکی قارچ دارویی شی‌تاکه نگردیدند. در بین بسترهای مورد مطالعه بیشترین درصد هیدرات کربن در اندام قارچ مربوط به بستر خاک‌اره به میزان 7/57 درصد بود. بالاترین سطح هیدرات‌کربن قارچ (3/63 درصد) به غنی‌ساز سبوس برنج مربوط بود که نسبت به شاهد بدون غنی‌ساز و همچنین نسبت به دو غنی‌ساز دیگر کاملاً معنی‌دار بود. تاثیر نوع بستر بر میزان چربی قارچ معنی‌دار نبود. بالاترین سطح چربی (3/3 درصد) به غنی‌ساز سبوس برنج مربوط بود. غنی‌ساز سبوس برنج نسبت به شاهد بدون غنی‌ساز و غنی‌سازهای ملاس چغندر و باگاس نیشکر به ترتیب، 65، 57 و 50 درصد موجب افزایش چربی قارچ گردید.

کلیدواژه‌ها

قارچ دارویی شی‌تاکه؛ کارایی بیولوژیکی؛ بستر؛ غنی‌ساز