سرچشمه‌های فکری رمز و تصویر در معارف بهاءولد

جستارهای نوین ادبی

مقاله 6، دوره 44، شماره 2 - شماره پیاپی 173، شهریور 1390، صفحه 123-156   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jls.v44i2.12627

نویسندگان

سیّد حسین فاطمی¹؛ تقی پورنامداریان²؛ عبدالله رادمرد¹؛ مهدی پرهام^{* 1}

¹فردوسی مشهد

²پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

بهاء‌ولد به منظور بیان تجربههای عرفانی خویش، تصاویر و رمزهای خاص خود را ابداع کرده است. تخیلات مصور شده او را میتوان حاصل حالات و رویدادهای خلوت و به عنوان دریافتی شهودی از عالمی مثال گونه قلمداد کرد که در روان شناسی تجارب عرفانی، از آن به دیدار با خویشتن تعبیر میشود. این جستار در تحلیل و ماهیت شناسی رمزهای بهاءولد در معارف و در مسیر شناخت سرچشمه‌های تخییل و خاستگاه‌های جوشش این تصاویر، نشان می‌دهد مبنای تصویرها و رمزهای بهاء ولد معیت الله با اوست. وی با درک این معیت، به حال اتحاد می‌رسد و با دیدگاهی کل نگر، ضمن تعمیم این حال به جهان بیرون، خوشی و لذت ناشی از آن را نیز به همة عناصر هستی نسبت میدهد. او در حقیقت، مزه گرفتن خود در این تجارب را نموداری از همراهی و یگانگی صانع خاص با مصنوع عام میداند. مستند بهاءولد در این باره نظریه‌ای است مبتنی بر کمال که نوعی تکلیف فراگیر از سوی حق برای اجزای هستی است.

کلیدواژه‌ها

بهاءولد؛ رمز؛ معارف؛ تصویر؛ مصاحبت؛ اتحاد