Al-Qadi al-Nu'man’s view on the interpretation of jurisprudential verses and rulings

علوم قرآن و حدیث

Article 5, Volume 52, Issue 1 - Serial Number 104, June 2020, Pages 95-116   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/naqhs.v52i1.75102

Authors

Forough Zeighaminejad¹; Beman Ali Dehghan^{* 2}; Amir Judavi²

¹PhD student at Yazd University

²Associate Professor at Yazd University

Abstract

Al-Qadi al-Nu'man Ibn Hayyun (d. 363 AH) is one of the Fatimid theorists who has embarked on interpreting the secrets of jurisprudential verses. He argues the rules of jurisprudence, as the appearance of Shari'a, and faith and wisdom, as its hidden core, have several levels. By defining faith, he posits that the observance of principles such as "guardianship, purity, prayer, fasting, zakat, Hajj, jihad" are only part of religious practices. Further, by stressing that faith and practice are hand in hand, and using Qur'anic verses and the narrations of the Prophet (pbuh) and the Infallibles up to Imam Ja'far Sadegh (pbuh), he has embarked on interpreting the secrets of rules and verses of jurisprudence. This article adopts a descriptive-analytical method to explore the intellectual foundations of Al-Qadi al-Nu'man, and discover its method in interpreting the rules and verses of jurisprudence. The findings suggest that he, strongly influenced by the Ismaili religion, interprets jurisprudential verses based on their main pillar of belief, "Welyat", which is not founded upon any rational reasoning.

Keywords

Jurisprudential Verses; Ismaili; Inner; Interpretation; Qadi al-Nu'man

References

1- ابن حیون، نعمان بن محمد، اساس ‌التأویل، بیروت، چاپ عارف ثامر، ۱۹۶۰ م.

2- ابن حیون، نعمان بن محمد، المجالس‌ و المسایرات، تحقیق الفقی‌ الحبیب، ابراهیم ‌الشبوح، محمد الیعلاوی، تونس، 1978 م.

3- ابن حیون، نعمان بن محمد، تأویل‌ الدعائم، چاپ محمدحسن‌اعظمی، قاهره، ۱۹۶۷ ـ ۱۹۷۲ م.

4- ابن حیون، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام و ذکر الحلال والحرام، والقضایا والاحکام عن‌ اهل‌بیت ‌رسول‌ اللّه ‌علیه و علیهم افضل‌ السّلام، چاپ آصف بن علی اصغر فیضی، قاهره، ۱۹۶۳ ـ ۱۹۶۵ م.

5- ابن حیون، نعمان بن محمد، شرح الاخبار فی فضائل ائمة الاطهار، تحقیق حسینی جلالی، دارالثقلین، بیروت، چاپ اول، 1414 ق.

6- ابن شهرآشوب، محمدبن‌ علی، معالم ‌العلماء، مطبعة‌ الحیدریة، نجف، 1380 ق.

7- انوشه، حسن، فرهنگنامه ادبی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1376.

8- بابایی، علی اکبر، مکاتب تفسیری، تهران، سمت، ۱۳۸۱.

9- بحرانی، هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، قم، البعثة، ۱۴۱۵ ق.

10- برنارد، لویس و دیگران، اسماعیلیان در تاریخ، ترجمه یعقوب آژند، تهران، انتشارات مولی، 1363.

11- پورنامداریان، تقی، رمز و داستانهای رمزی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۷.

12- جرجانی، علی بن محمد، التعریفات، تهران، نشر فروزانفر، چاپ دوم، 1391.

13- خوئی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، قم، نشر الثقافة الاسلامیة، 1372.

14- راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، نشر الکتاب، ۱۴۰۴ ق.

15- ربّانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، قم، مرکز جهانی، چاپ اول، 1377.

16- رضایی، محمدعلی، منطق تفسیر قرآن، قم، جامعة المصطفی، ۱۳۸۷.

17- زرکلی، خیرالدین، الاعلام، دارالعلم للملائین، چاپ نهم، 1990 م.

18- شاکر، محمد کاظم، روش‌های تأویل قرآن، قم، دفتر تبلیغات، ۱۳۷۶.

19- صابری، حسین، تاریخ فرق اسلامی، تهران، انتشارات سمت، ۱۳۸۴.

20- طباطبائی، محمد حسین، المیزان، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۳ ق.

21- طباطبائی، محمد حسین، شیعه در اسلام، کوشش خسرو شاهی، قم، بوستان ‌کتاب، ۱۳۸۶.

22- طباطبائی، محمد حسین، قرآن در اسلام، به کوشش خسرو شاهی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۶.

23- علامه مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحار الانوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، چاپ سوم، 1403 ق.

24- غالب، مصطفی، اعلام الاسماعیلیة، بیروت، دارالیقظة العربیة، 1964 م.

25- غالب، مصطفی، الحرکات الباطنیه، بیروت، دارالاندلس، بی‌تا.

26- قبادیانی، ناصر خسرو، وجه دین، تهران، چاپ غلامرضا اعوانی، ۱۳۵۶.

27- گروه مذاهب اسلامی، اسماعیلیه، ترجمان السنة، پاکستان، ۱۴۰۶ ق.

28- معرفت، محمدهادی، التفسیر و المفسران، قم، التمهید، ۱۳۷۳.

29- معرفت، محمدهادی، تأویل فی مختلف المذاهب، تهران، تقریب بین المذاهب، 1390.